Гномики - Павел Кашин

На моем уютном столике

Танцуют рожицы смешные польки.

Эти рожицы росточком с гномиков,

Но эти гномики — такие комики.

И я запоминаю музыку.

Мне тоже хочется быть малюсеньким,

Чтобы хватило места в столике

Моей малюсенькой мечте.

За окном звенят трамваи.

Они железные, они пугают нас.

Только рожицы, они плевали.

Они не ваши, им не до вас.

На моем уютном столике

Танцуют рожицы смешные польки.

Эти рожицы росточком с гномиков

В моей малюсенькой мечте.

Op mijn gezellige tafel

Grappige polka's dansen gezichten.

Deze gezichten zijn spruiten van kabouters,

Maar deze kabouters zijn zulke komieken.

En ik herinner me muziek.

Ik wil ook klein zijn

Om genoeg ruimte in de tafel te hebben

Mijn kleine droom

Buiten het raam rinkelen trams.

Ze zijn van ijzer, ze maken ons bang.

Alleen gezichten, spuugden ze.

Ze zijn niet van jou, ze zijn niet aan jou.

Op mijn gezellige tafel

Grappige polka's dansen gezichten.

Deze gezichten zijn spruiten van kabouters

In mijn kleine droom.