Вера, Надежда, Любовь - Павел Кашин

Я летел, и было утро,

Я смотрел в окно, а за окном,

Как на душе моей, и пасмурно, и мутно,

Но поздно было мне грустить о том.

Припев:

Ещё на тихоокеанском побережье,

Прощаясь с Верой и смиряя в сердце кровь,

Я знал, в Москве живёт моя Надежда,

А в Петербурге — моя Любовь.

И я уснул, но были грёзы,

О том, как я, объехав целый свет,

Собрал тебя, как бархатные розы,

В один большой и праздничный букет.

Припев:

Ещё на тихоокеанском побережье,

Прощаясь с Верой и смиряя в сердце кровь,

Я знал, в Москве живёт моя Надежда,

А в Петербурге — моя Любовь.

И жизнь вошла в одну минуту,

Вместив в себя миры и сотни лет,

А на моём столе не вянет почему-то

Такой большой и праздничный букет.

Припев:

Ещё на тихоокеанском побережье,

Прощаясь с Верой и смиряя в сердце кровь,

Я знал, в Москве живёт моя Надежда,

А в Петербурге — моя Любовь.

Ik vloog en het was ochtend

Ik keek uit het raam, en buiten het raam,

Als in mijn ziel, en bewolkt en modderig,

Maar het was te laat voor mij om daar verdrietig over te zijn.

Refrein:

Nog steeds aan de Pacifische kust

Afscheid nemen van Geloof en het bloed in het hart vernederen,

Ik wist dat mijn Nadezhda in Moskou woont,

En in Petersburg - mijn liefde.

En ik viel in slaap, maar er waren dromen,

Over hoe ik, na de hele wereld te hebben gereisd,

Verzamelde je als fluwelen rozen

In één groot en feestelijk boeket.

Refrein:

Nog steeds aan de Pacifische kust

Afscheid nemen van Geloof en het bloed in het hart vernederen,

Ik wist dat mijn Nadezhda in Moskou woont,

En in Petersburg - mijn liefde.

En het leven kwam binnen in één minuut,

Met werelden en honderden jaren,

En om de een of andere reden vervaagt het niet op mijn tafel

Wat een groot en feestelijk boeket.

Refrein:

Nog steeds aan de Pacifische kust

Afscheid nemen van Geloof en het bloed in het hart vernederen,

Ik wist dat mijn Nadezhda in Moskou woont,

En in Petersburg - mijn liefde.