В тишине осенней ночи - Павел Кашин

В тишине осенней ночи

Зыблется остаток дня.

В тишине благие очи

Смотрят с неба на меня.

Если мы его не спросим,

Кто же нам тогда простит.

Для чего всему есть осень,

Кто от ней нас исцелит?

По листве осенней ночи

Звуки, медленно скользя,

Пристыдят меня, а впрочем,

Где такое, что нельзя.

Я найду в своей гитаре

Звук, что всех заворожит.

И в моём репертуаре

Правда где-то забрезжит.

Проигрыш

В тишине осенней ночи

Месяц сник наперевес.

Позвонить мне кто-то хочет

С дальней стороны небес.

Утомлённый от разврата,

Город погрузился в сон.

И уснувший оператор

Мой не включит телефон.

In de stilte van een herfstnacht

De rest van de dag vliegt voorbij.

Goede ogen in stilte

Ze kijken me vanuit de lucht aan.

Als we het hem niet vragen

Wie zal ons dan vergeven?

Waar dient de herfst voor?

Wie zal ons ervan genezen?

Door de bladeren van de herfstnacht

Geluiden die langzaam glijden

Schaam me, maar toch,

Waar is het dat je niet kunt.

Ik zal in mijn gitaar vinden

Een geluid dat iedereen zal boeien.

En in mijn repertoire

De waarheid is daar ergens.

verliezen

In de stilte van een herfstnacht

De maan hangt.

Iemand wil me bellen

Van de andere kant van de hemel.

Moe van losbandigheid

De stad viel in een droom.

En de slapende operator

De mijne zet de telefoon niet aan.