Солнце над водой - Павел Кашин

Солнце над водой растает и растелется слюдой,

Ты пойдешь по той тропинке и засветишься звездой,

Я тебя пойму, и даже не узнаю, почему,

Снова воскрешу и даже не спрошу.

Буду напевать мелодию, которую назвать

Смог бы только снег и ветер, но на ветер уповать…

Меньшее — смешно, а вобщем, разве нам не всё равно,

Хочешь, назови историей любви.

Припев:

Мы даём друг другу руки

И глядим из пустоты,

Расставанье от разлуки

Отличаешь только ты.

Безотчётное желанье,

Словно счастье на ветру,

Опьяняет, но развеется к

Утру.

Нежные мечты не терпят созерцания с высоты,

Могут ждать с застывшим сердем только люди и киты.

Дети и цветы цветут лишь от избытка красоты.

Меньшее — смешно, а больше не дано.

Если напевать мелодию, которую назвать

Смог бы только снег и ветер, но на ветер уповать…

Меньшее — смешно, а вобщем, разве нам не всё равно,

Хочешь, назови историей любви.

Припев:

Мы даём друг другу руки

И глядим из пустоты,

Расставанье от разлуки

Отличаешь только ты.

Безотчётное желанье,

Словно счастье на ветру,

Опьяняет, но развеется к

Утру.

De zon zal smelten over het water en zich verspreiden als mica,

Je zult dat pad volgen en schitteren met een ster,

Ik begrijp je, en ik weet niet eens waarom,

Ik zal weer tot leven komen en ik zal het niet eens vragen.

Ik zal een deuntje neuriën om te noemen

Alleen sneeuw en wind kunnen dat, maar vertrouw op de wind...

Alles minder is belachelijk, maar in het algemeen, maakt het ons niet uit,

Noem het een liefdesverhaal als je wilt.

Refrein:

We geven elkaar de hand

En we kijken vanuit de leegte,

Afscheid nemen van scheiding

Alleen jij verschilt.

onbeantwoord verlangen,

Als geluk in de wind

Bedwelmt, maar verdrijft tot

Ochtend.

Tedere dromen tolereren geen contemplatie van bovenaf,

Alleen mensen en walvissen kunnen wachten met bevroren harten.

Kinderen en bloemen bloeien alleen uit een overdaad aan schoonheid.

Minder is grappig, maar meer wordt niet gegeven.

Als je een deuntje neuriet om te noemen

Alleen sneeuw en wind kunnen dat, maar vertrouw op de wind...

Alles minder is belachelijk, maar in het algemeen, maakt het ons niet uit,

Noem het een liefdesverhaal als je wilt.

Refrein:

We geven elkaar de hand

En we kijken vanuit de leegte,

Afscheid nemen van scheiding

Alleen jij verschilt.

onbeantwoord verlangen,

Als geluk in de wind

Bedwelmt, maar verdrijft tot

Ochtend.