Слепая любовь - Павел Кашин

Рассказать вам историю спорную:

Полюбил я любовью такой, что едва

Разбирал я — где злое, где доброе.

А она смеялась на важный вопрос,

И во мне стало всё настороженно.

А она, не скрывая весь смысл переносный,

Просила меня осторожно:

Припев:

«Не люби меня так тяжело и безвольно,

Что сердце сгорает и старится.

Я не верю в любовь, от которой нам больно,

И боль эта счастьем считается.

Не люби меня так горячо, чтоб венозная

Кровь закипала и пенилась.

Я слыхала, слепая любовь на износ

Иногда превращается в ненависть».

Я вдыхал и внимал.

Я не всё понимал.

Я наверно не очень смышлёный.

Я тихонько любил себе и не обманывал

Сердце моё опалённое.

Я хотел ей сказать, что я полностью «За»,

Что я, в общем-то, где-то такой-же.

А по небу гроза, а в глазах бирюза;

И сказать ничего невозможно.

Припев:

«Не люби меня так тяжело и безвольно,

Что сердце сгорает и старится.

Я не верю в любовь, от которой нам больно,

И боль эта счастьем считается.

Не люби меня так горячо, чтоб венозная

Кровь закипала и пенилась.

Я слыхала, слепая любовь на износ

Иногда превращается в ненависть».

Vertel je een controversieel verhaal:

Ik werd verliefd op zo'n liefde dat ik amper

Ik heb uitgezocht - waar is het kwaad, waar is het goede.

En ze lachte om een ​​belangrijke vraag,

En alles werd op mijn hoede in mij.

En zij, die de hele betekenis van het figuratieve niet verbergt,

Ze vroeg het me voorzichtig

Refrein:

"Houd niet zo hard en zwak van me,

Dat het hart brandt en oud wordt.

Ik geloof niet in liefde die ons pijn doet

En deze pijn wordt als geluk beschouwd.

Hou niet van me zo heet dat veneus

Het bloed kookte en schuimde.

Ik hoorde dat blinde liefde verslijt

Soms slaat het om in haat."

Ik ademde in en luisterde.

Ik begreep niet alles.

Ik ben waarschijnlijk niet erg slim.

Ik hield stilletjes van mezelf en bedroog niet

Mijn hart is verschroeid.

Ik wilde haar vertellen dat ik helemaal "voor",

Dat ik over het algemeen ergens hetzelfde ben.

En er is onweer in de lucht en turkoois in de ogen;

En het is onmogelijk om iets te zeggen.

Refrein:

"Houd niet zo hard en zwak van me,

Dat het hart brandt en oud wordt.

Ik geloof niet in liefde die ons pijn doet

En deze pijn wordt als geluk beschouwd.

Hou niet van me zo heet dat veneus

Het bloed kookte en schuimde.

Ik hoorde dat blinde liefde verslijt

Soms slaat het om in haat."