Раб мечты - Павел Кашин

Родившись в городе ненастном,

Я рос счастливым молодцом,

Я верил в долю, верил в счастье,

Я верил в счастье под венцом.

Но были в городе том люди,

Они твердили без конца,

Что счастья правдой не добудешь,

Ни сердца девы, ни винца.

И я извилистой дорогой

Неуверенно ступал,

И сердце девы-недотроги

Я сладким словом подкупал.

Я брал чужие комплименты,

Я пил с врагом и дураком,

И, источая слабый свет,

Душа моя сгорала мотыльком.

Не суди меня так строго,

Я — покорный раб мечты,

Шёл извилистой дорогой,

Но прямою ль идёшь ты?

Но прямою ль идёшь ты?

Но прямою ль идёшь ты?

Geboren in een regenachtige stad,

Ik groeide op als een gelukkige jonge man

Ik geloofde in delen, geloofde in geluk,

Ik geloofde in geluk onder de kroon.

Maar er waren mensen in die stad

Ze zeiden eindeloos

Dat je geen geluk kunt krijgen met de waarheid,

Geen meisjeshart, geen wijn.

En ik ben op een bochtige weg

Hij stapte onzeker

En het hart van een gevoelige maagd

Ik heb me omgekocht met een lief woord.

Ik nam complimenten van anderen aan,

Ik dronk met de vijand en de dwaas

En, een zwak licht uitstralend,

Mijn ziel brandde als een mot.

Beoordeel me niet zo hard

Ik ben de gehoorzame slaaf van een droom,

Ging op een bochtige weg

Maar ga je rechtdoor?

Maar ga je rechtdoor?

Maar ga je rechtdoor?