Птичка - Павел Кашин

Ты уже не спишь,

Ты готов идти со мною,

Боже, услышь.

Нам не приснится жёлтое море,

Мы розовой птицей от счастья ли, с горя да в вешние волны,

Мир он такой полный, ворвётся к нам в тело.

Какое им дело, какое им дело, что мысли такие несносные,

Мы уже вышли из этого вечного поста и нищие, но чуточку личные

Мы маленькой птичкой дотянем до нашей земли.

Ты уже не спишь,

Ты уже сроднился с небом,

Спи мой малыш

Я задыхаюсь, брошенный в небе, достигну предела,

Где мне укажут.

Какое мне дело до ваших раскрашенных бубен,

Какое мне дело, что скажет, спляшет, и снова закажет новая публика,

Я маленькой птичкой дотяну до священной земли.

Ben je al op,

Ben je klaar om met me mee te gaan

Godver, luister.

We zullen niet dromen van de gele zee,

We zijn een roze vogel van geluk, van verdriet en in lentegolven,

De wereld is zo vol, het zal in ons lichaam breken.

Wat kan het hen schelen, wat kan het hen schelen dat gedachten zo ondraaglijk zijn,

We hebben dit eeuwige vasten al verlaten en zijn arm, maar een beetje persoonlijk

Wij, als een kleine vogel, zullen ons land bereiken.

Ben je al op,

Je bent al verwant aan de hemel,

Slaap mijn baby

Ik stik, in de lucht gegooid, ik zal de limiet bereiken,

Waar gaan ze me dat vertellen.

Wat geef ik om je beschilderde tamboerijnen,

Wat kan het mij schelen wat ze zeggen, dansen en opnieuw een nieuw publiek bestellen,

Ik zal het heilige land bereiken als een kleine vogel.