Песня китайских цыган - Павел Кашин

Твои глаза нацелены вверх.

Ты в слезах всегда, но это только вера.

Она не путь к возвышенным богам.

Ты станешь выше, когда опустишься к ногам.

И эта боль.

Она твоя тень.

Она так мнет и бьет, что день уже не день.

Ты притерпись, ведь это наша доля,

Ты станешь легче, когда полюбишь эту боль.

Ты влюблена.

Он, он тоже влюблен.

Все в унисон, но это ли не сон?

Все началось, все кончится в земном.

Мир станет явью, когда уснет таким же сном

Je ogen wijzen naar boven.

Je bent altijd in tranen, maar dit is slechts geloof.

Zij is niet het pad naar de verheven goden.

Je wordt groter als je op de been bent.

En deze pijn.

Ze is je schaduw.

Ze wringt en slaat zo veel dat de dag geen dag meer is.

Wees geduldig, want dit is ons deel,

Je zult je beter voelen als je van deze pijn houdt.

Je bent verliefd.

Hij, hij is ook verliefd.

Alles is in harmonie, maar is dit geen droom?

Alles begon, alles zal eindigen in het aardse.

De wereld zal uitkomen als hij in dezelfde droom in slaap valt