Няня - Павел Кашин

Вот от года год,

От года я иду вперёд.

Непонятный от природы мир

Зачем-то ждёт, когда умру,

Чтоб по утру на ветру мой портрет,

Мол был герой, был поэт,

Да просто счастливый мальчик.

Припев:

Нет!

Я не хочу, я не могу,

Ей будет грустно без меня,

Моя страна, моя родная няня.

Век за веком канут в летах,

А мы поём, а мы цветём.

А мы растём, мы дорастём до земли

И будем жить, как корабли,

Вдали от этих пыльных мест,

А надоест, так мы ль не мы?

Где этот миг?

Где белый флаг?

Где наш последний смелый шаг?

Припев:

Нет!

Я не хочу, я не могу,

Ей будет грустно без меня,

Моя страна, моя родная няня.

Нет!

Я не хочу, я не могу,

Ей будет грустно без меня,

Моя страна, моя родная няня.

Нет!

Я не хочу, я не могу,

Ей будет грустно без меня,

Моя страна, моя родная няня.

Hier van jaar tot jaar,

Vanaf het jaar ga ik vooruit.

Wereld onbegrijpelijk van aard

Om de een of andere reden, wachtend op mijn dood,

Zodat in de ochtend mijn portret in de wind is,

Ze zeggen dat er een held was, een dichter,

Ja, gewoon een blije jongen.

Refrein:

Niet!

Ik wil niet, ik kan niet

Ze zal verdrietig zijn zonder mij,

Mijn land, mijn eigen oppas.

Eeuw na eeuw zal wegzinken in jaren,

En we zingen, en we bloeien.

En we groeien, we groeien tot op de grond

En we zullen leven als schepen

Weg van deze stoffige plaatsen

En vervelen, dus we zijn niet wij?

Waar is dit moment?

Waar is de witte vlag?

Waar is onze laatste gewaagde stap?

Refrein:

Niet!

Ik wil niet, ik kan niet

Ze zal verdrietig zijn zonder mij,

Mijn land, mijn eigen oppas.

Niet!

Ik wil niet, ik kan niet

Ze zal verdrietig zijn zonder mij,

Mijn land, mijn eigen oppas.

Niet!

Ik wil niet, ik kan niet

Ze zal verdrietig zijn zonder mij,

Mijn land, mijn eigen oppas.