Ноктюрн - Павел Кашин

Над головой луна молодая светится красотой,

Я прошу тебя, не спорь с ней, недостойной.

Там в вышине слоняются звёзды, но нам что до них с тобой,

Здесь земля и есть здесь лишь моя любовь,

Я буду петь о ней.

Я буду петь о ней.

Нежные пальцы больше расскажут тысячи сонных лун,

Я прошу тебя, не тронь неверных струн.

Годы сгорая нам не оставят даже печальных снов,

Нам нельзя сказать сейчас неверных слов.

Boven ons straalt de jonge maan van schoonheid,

Ik vraag je, maak geen ruzie met haar, onwaardig.

Er hangen sterren aan de hemel, maar wat geven we om hen met jou,

Hier is de aarde en daar is alleen mijn liefde,

Ik zal over haar zingen.

Ik zal over haar zingen.

Zachte vingers zullen duizenden slaperige manen meer vertellen,

Ik vraag je om de verkeerde snaren niet aan te raken.

Brandende jaren zullen ons zelfs geen droevige dromen achterlaten,

We kunnen nu niet de verkeerde woorden zeggen.