Немного света - Павел Кашин

Обнимая нас, чёрная стена

С обостреньем чувств нам приносит грусть и груз

Умственных атак, что что-то здесь не так,

Что что-то потерял, этот мир застрял.

Припев:

А нам немного дай света!

А нам немного дай солнечного света, и мы

Раскрутим нашу планету,

И мы сумеем убедить отцов и сможем отмыть

Татуировки и меты с их рук,

С их душ остатки тюрьмы, — ты нам немного дай света!

Проигрыш

Разделяя нас, чёрная стена

Нам навяжет мысль, убеждённость в том, что мы

Даже в дебрях сна не достанем дна,

Где наше злое «Я» — чёрная змея.

Припев:

А нам немного дай света,

И мы заставим планету кружиться под вальс этой странной весны,

И заполняя анкеты,

Мы понапишем, что наши отцы повзрослели в объятьях войны.

И наши бедные души —

Они как змеи из кожи — лишь только чуть-чуть тишины,

И наши страхи о лучшем —

Они остались cдыхать от любви и тоски у чёрной стены.

Ons omarmen, zwarte muur

Met een verergering van gevoelens, verdriet en een last brengen ons

Mentale aanvallen dat hier iets mis is,

Dat er iets verloren is, deze wereld zit vast.

Refrein:

Geef ons wat licht!

En geef ons een beetje zonlicht, en we

Laten we onze planeet draaien

En we zullen in staat zijn om de vaders te overtuigen en we zullen in staat zijn om te wassen

tatoeages en vlekken van hun handen,

Vanuit hun ziel, de overblijfselen van de gevangenis - geef je ons een beetje licht!

verliezen

Ons verdelen, zwarte muur

De gedachte zal ons de overtuiging opdringen dat we

Zelfs in de wildernis van de slaap zullen we de bodem niet bereiken,

Waar is onze slechte "ik" - een zwarte slang.

Refrein:

En geef ons een beetje licht,

En we zullen de planeet laten draaien op de wals van deze vreemde lente,

En formulieren invullen

We zullen schrijven dat onze vaders opgroeiden in de armen van de oorlog.

En onze arme zielen

Ze zijn als slangen van huid - slechts een klein beetje stilte,

En onze angsten over de beste...

Ze bleven ademen van liefde en verlangen naar de zwarte muur.