Нарисуй мне небо - Павел Кашин

Нарисуй мне небо на моём окне,

Где бы солнце нежно улыбалось мне.

Чтоб раскаты грома превращались в пенье птиц.

Чтоб не выходя из дома мне не знать границ.

Я бы жил всю жизнь в молчанье, чтоб душою не кривить.

Чтобы не было печали на губах моей любви.

Напиши мне песню, чтоб она лилась.

Чтоб во мне большое сердце наболелось всласть.

Чтоб оно мечтало о чужих краях,

И стряхнув с себя усталость победило страх.

Я бы жил всю жизнь в молчанье, чтоб душою не кривить.

Чтобы не было печали на губах моей любви.

Schilder me de lucht op mijn raam

Waar de zon zachtjes naar me glimlachte.

Zodat de donderslagen veranderen in het zingen van vogels.

Zodat ik zonder het huis te verlaten de grenzen niet ken.

Ik zou mijn hele leven in stilte leven, om mijn ziel niet te vervormen.

Zodat er geen droefheid op de lippen van mijn liefde ligt.

Schrijf me een lied om het te laten stromen.

Zodat mijn grote hart naar hartelust pijn doet.

Zodat het droomt van vreemde landen,

En de vermoeidheid afschudden, angst overwonnen.

Ik zou mijn hele leven in stilte leven, om mijn ziel niet te vervormen.

Zodat er geen droefheid op de lippen van mijn liefde ligt.