Люди - Павел Кашин

Я вернулся из запоя,

Будто плыл на корабле…

Я спросил людей, на кой вам,

Люди, счастье на Земле?

Если вы, увязнув в драке,

Всё не можете любить,

Если вам стеклянный факел

Так и хочется разбить!

Почему все эти люди

Так похожи на людей?

Почему они не любят

Тех, кто любит всех людей?

Почему они не терпят?

Почему они не любят?

Тех, кто терпит, тех, кто любит

Тех, кто ходит по воде.

Так я вышел из запоя,

И опять ушёл в запой.

А толпа пошла в забои,

Как стада на водопой.

Раскопать всю эту сушу

До последнего рубля,

А любовь бежит по лужам

Словно крыса с корабля.

Почему все эти люди

Так похожи на людей?

Почему они не любят

Тех, кто любит всех людей?

Почему они не терпят?

Почему они не любят?

Тех, кто терпит, тех, кто любит

Тех, кто ходит по воде.

Ik kwam terug van een eetbui

Het was alsof ik op een schip zeilde...

Ik vroeg mensen waarom je

Mensen, geluk op aarde?

Als jij, verzand in een gevecht,

Je kunt niet van alles houden

Als je een glazen fakkel nodig hebt

Dus ik wil het doorbreken!

Waarom zijn al deze mensen?

Dus vergelijkbaar met mensen?

Waarom houden ze niet van?

Degenen die van alle mensen houden?

Waarom verdragen ze het niet?

Waarom houden ze niet van?

Zij die volharden, zij die liefhebben

Die over water lopen.

Dus ik kwam uit de eetbui,

En weer ging hij in een binge.

En de menigte ging naar de gezichten,

Als zwermen naar het water.

Graaf al dit droge land op

Tot de laatste roebel

En liefde stroomt door de plassen

Als een rat van een schip.

Waarom zijn al deze mensen?

Dus vergelijkbaar met mensen?

Waarom houden ze niet van?

Degenen die van alle mensen houden?

Waarom verdragen ze het niet?

Waarom houden ze niet van?

Zij die volharden, zij die liefhebben

Die over water lopen.