Любовь - Павел Кашин

Упала ночь, и мир уже не тот,

Ночной полёт над крышами юнцов,

Глаза отцов, не знавших про неё,

Любовь.

Кому-то жаль душевной тишины,

Кому-то мало скомканного тела,

Ты не сумел, она не захотела,

Любовь.

И если жить, то верно для неё,

И если быть, то верно уж не с телом,

Вы не сумели быть вдвоём,

Какая смелость.

De nacht is gevallen, en de wereld is niet meer hetzelfde,

Nachtvlucht over de daken van jongeren,

De ogen van vaders die haar niet kenden,

Dol zijn op.

Iemand heeft medelijden met de gemoedsrust

Een verfrommeld lichaam is niet genoeg voor iemand,

Jij kon niet, zij wilde niet,

Dol zijn op.

En als je leeft, dan is het waar voor haar,

En als die er is, dan toch zeker niet met het lichaam,

Het is je niet gelukt om samen te zijn,

Wat een moed.