Луна - Павел Кашин

Тепло от огня старых ветряных мельниц любви у меня в груди.

Один пробираюсь ночным теплым небом слепым всем мечтам назло.

Пилот бело-чопорный ангел так верящий в крылья мне дал вина

Волна нежных мыслей наполнит мне сердце, так поздно

А за стеклом такая белая беглая луна.

Белая беглая луна.

Такая белая беглая луна.

Белая беглая…

Вокзал электрический вырвал мне сердце, которым я так любил.

Катил по весенним лучам это нежное море смертям назло.

Несломанным голосом пели мне ангелы что-то о звездных снах

Стена черных мыслей плеснула мне в сердце, и больно

А за стеклом такая белая беглая луна.

Белая беглая луна.

Такая белая беглая луна.

Белая беглая…

Warmte van het vuur van de oude liefdesmolens in mijn borst.

Eén baan ik me een weg door de warme nachtelijke hemel ondanks alle dromen.

De piloot, een blanke engel die zo in vleugels gelooft, gaf me wat wijn

Een golf van tedere gedachten zal mijn hart vullen, zo laat

En achter het glas is zo'n witte voortvluchtige maan.

Witte voortvluchtige maan.

Zo'n witte weggelopen maan.

Witte weggelopen…

Het elektriciteitsstation scheurde mijn hart uit, waar ik zo van hield.

Ondanks de dood rolde hij deze zachte zee door de lentestralen.

Met een ongebroken stem zongen de engelen iets voor mij over sterrendromen.

Een muur van zwarte gedachten spatte in mijn hart, en het doet pijn

En achter het glas is zo'n witte voortvluchtige maan.

Witte voortvluchtige maan.

Zo'n witte weggelopen maan.

Witte weggelopen…