Колыбельная - Павел Кашин

Если пустоте приделать руки,

Если посадить да на коня,

Если заиграть златые звуки,

Он умчится, шпорами звеня.

Если посадить его на нити,

Да на эти нити — узелок,

Вы за эти нити потяните,

Будете тогда немножко Бог.

И в сердце потечёт ревнивая река.

Если ко всему приделать сердце,

Если показать, кого любить,

Если всё же будет иноверцем,

Никогда не поздно погубить.

Если вы бледны и недовольны,

Если только белый потолок,

Если ко всему вам будет больно,

Значит вы совсем уже не Бог.

Als handen aan de leegte zijn vastgemaakt,

Als je ja op een paard zet,

Als je gouden klanken speelt,

Hij zal wegrennen, zijn sporen laten klinken.

Als je hem op een draad zet,

Ja, op deze draden - een knoop,

Je trekt aan deze draden,

Dan ben je een kleine God.

En een jaloerse rivier zal in het hart stromen.

Als je alles een hart onder de riem steekt,

Als je iemand laat zien om van te houden

Als hij desondanks een ongelovige is,

Het is nooit te laat om te verliezen.

Als je bleek en ontevreden bent,

Al was het maar een wit plafond

Als alles je pijn doet,

Dus je bent niet langer God.