Гребешок - Павел Кашин

Солнце взойдет,

Сон догорит,

И покажется, будто я жив.

Ай, не ай.

Больно видеть город лиц

Без твоих глаз-птиц.

Где мне украсть

запах твоих слез,

Дай знать.

Я прокрадусь

По ветеркам.

Я превращусь

В твой самый тонкий гребешок.

К твоим рукам,

К твоим вискам

Я прикоснусь

Своей пластмассовой душой.

Утро творит

Страшную мысль

Будто мир может жить без тебя

Ай, не ай.

Разве это будет крик?

Разве это нам жизнь?

Я проберусь

В самую суть сна

О нас.

Я прокрадусь

По ветеркам,

Я превращусь

В твой самый тонкий гребешок.

К твоим рукам,

К твоим вискам

Я прикоснусь

Своей пластмассовой душой.

De zon zal opkomen,

De droom zal branden

En het zal lijken alsof ik leef.

Hé, niet doen.

Het doet pijn om de stad van gezichten te zien

Zonder jouw vogelogen

Waar kan ik stelen?

de geur van je tranen

Laat het me weten.

ik zal sluipen

Door de wind.

ik zal draaien

In je dunste kam.

aan jouw handen

Naar je tempels

ik zal aanraken

Met je plastic ziel.

Ochtend creëert

een vreselijke gedachte

Alsof de wereld zonder jou kan leven

Hé, niet doen.

Wordt het een schreeuw?

Is dit ons leven?

Ik zal mijn weg vinden

Naar de essentie van slaap

Over ons.

ik zal sluipen

Door de wind

ik zal draaien

In je dunste kam.

aan jouw handen

Naar je tempels

ik zal aanraken

Met je plastic ziel.