Гладиатор - Павел Кашин

Мы, как серая одежда, промокая под дождём,

Чего-то ждём, чего-то ждём, чего-то ждём.

Словно бледная надежда, как её ни назови,

Как пенька отсыреваем без любви.

Припев:

И ежедневная тревога

В нас прорастает, как полынь.

На позаброшенной дороге,

Где вороньё, куда ни кинь.

Где всё потеряно в тумане,

Тебя не ищет чей-то взгляд.

Тебя никто нигде не манит,

Тебе никто нигде не рад.

И в доме плесень и забвенье,

И холод, сколько ни топи.

Где всё разбросано, как звенья

Тобой разорванной цепи.

Проигрыш

Это скверная привычка заводить себе друзей,

Как гладиатор по дороге в Колизей.

Наши имена потонут в водах праздничных аллей,

Как имена неутонувших кораблей.

Припев:

И ежедневная тревога

В нас прорастает, как полынь.

На позаброшенной дороге,

Где вороньё, куда ни кинь.

Где всё потеряно в тумане,

Тебя не ищет чей-то взгляд.

Тебя никто нигде не манит,

Тебе никто нигде не рад.

И в доме плесень и забвенье,

И холод, сколько ни топи.

Где всё разбросано, как звенья

Тобой разорванной цепи.

Мы, как серая одежда, промокая под дождём,

Чего-то ждём, чего-то ждём, чего-то ждём…

We zijn als grijze kleren, nat worden in de regen,

Wachten op iets, wachten op iets, wachten op iets.

Als een bleke hoop, hoe je het ook noemt,

We worden vochtig als hennep zonder liefde.

Refrein:

En dagelijkse angst

Het groeit in ons als alsem.

Op een verlaten weg

Waar is de kraai, waar je hem ook gooit.

Waar alles verloren gaat in de mist

Niemands ogen zijn op zoek naar jou.

Niemand wenkt je waar dan ook,

Nergens is iemand blij voor je.

En in het huis schimmel en vergetelheid,

En koud, hoe moerassig ook.

Waar alles is verspreid als links

Je gebroken ketting.

verliezen

Het is een slechte gewoonte om vrienden te maken

Als een gladiator op weg naar het Colosseum.

Onze namen zullen zinken in het water van feestelijke steegjes,

Zoals de namen van gezonken schepen.

Refrein:

En dagelijkse angst

Het groeit in ons als alsem.

Op een verlaten weg

Waar is de kraai, waar je hem ook gooit.

Waar alles verloren gaat in de mist

Niemands ogen zijn op zoek naar jou.

Niemand wenkt je waar dan ook,

Nergens is iemand blij voor je.

En in het huis schimmel en vergetelheid,

En koud, hoe moerassig ook.

Waar alles is verspreid als links

Je gebroken ketting.

We zijn als grijze kleren, nat worden in de regen,

Wachten op iets, wachten op iets, wachten op iets...