Герой 2 - Павел Кашин

Я давно заметил, что веду себя так,

Будто нечего мне терять.

Они думают, что я больной,

И мне стелют казенным кровать.

В моих ругательствах боль и гнев

Сочетаются с крайней овацией.

Им обидно — я не прав и не лев.

И меня готовят к операции.

Я был когда-то Героем,

Считавшим по трупам число побед.

Это верно сказано — был,

Потому что меня уже нет.

Мой лук натянут не по науке,

Им ни за что не засечь стрелу.

Для Них я — дерево, ветви — мои руки,

И Они уже несут пилу.

Но в их глазах все еще страх,

Ведь я на ногах до сих пор.

Ветви-руки растерзаны в прах,

А для ног достают топор.

Я был когда-то Героем,

Решившим спасти целый свет.

Это верно сказано — был,

Потому что меня уже нет.

Мой язык сам собой говорит слова,

Рождающие в Них убийственный зуд.

Еще цела моя голова,

И Они гильотину везут.

И вот меня уже тащит конвой

Через площадь к заветному месту.

Сейчас тело расстанется с головой,

Как жених с любимой невестой.

Я был когда-то Героем,

Плывущим по волнам безумной мечты.

Это верно сказано — был.

Теперь я, может быть, это ты.

Ik heb lang geleden gemerkt dat ik me zo gedraag,

Alsof ik niets te verliezen heb.

Ze denken dat ik ziek ben

En ze maken een staatsbed voor me.

Er is pijn en woede in mijn vloeken

Ze worden gecombineerd met een extreme ovatie.

Ze zijn beledigd - ik heb geen gelijk en geen leeuw.

En ze bereiden me voor op de operatie.

Ik was ooit een Held

Wie telde het aantal overwinningen door de lijken.

Er wordt terecht gezegd - was,

Omdat ik er niet meer ben.

Mijn boog is niet getrokken volgens de wetenschap,

Ze zullen nooit een pijl vangen.

Voor Hen ben ik een boom, de takken zijn mijn handen,

En ze dragen de zaag al.

Maar er is nog steeds angst in hun ogen,

Ik sta tenslotte nog steeds op de been.

De takken-handen zijn verscheurd tot stof,

En ze krijgen een bijl voor de benen.

Ik was ooit een Held

Besloten om de hele wereld te redden.

Er wordt terecht gezegd - was,

Omdat ik er niet meer ben.

Mijn tong spreekt vanzelf woorden

Bevallen van een moorddadige jeuk in Them.

Mijn hoofd is nog intact

En ze dragen een guillotine.

En nu sleept het konvooi me al mee

Via het plein naar de geliefde plek.

Nu zal het lichaam scheiden van het hoofd,

Als een bruidegom met zijn geliefde bruid.

Ik was ooit een Held

Drijvend op de golven van een gekke droom.

Dat klopt, dat was het.

Nu ben ik misschien jou.