Белый камень - Павел Кашин

Жизнь прошла грядой трапеций

По немыслимым орбитам,

Упираясь взглядом в детство,

Завершается кульбитом.

Обдана взрывной волною

Независимых газет,

Выпала из строя

Мордой в винегрет.

Припев:

И бледный, как белый камень,

Я возражал стихами,

Зима раздувала пламень

Неправдами обо мне.

И всё где-то было мало,

Всё грохало и взлетало,

А я, отломав забрало,

Скакал на лихом коне.

Проигрыш

Жизнь прошла вдали от милой

Мелким шагом по Садовой,

Над намеченной могилой

Танцевала пасадобль.

Спотыкнулась о софиты

Независимых газет,

Морда вся разбита,

Всюду винегрет.

Припев:

И бледный, как белый камень,

Я возражал стихами,

Зима раздувала пламень

Неправдами обо мне.

И всё где-то было мало,

Всё грохало и взлетало,

А я, отломав забрало,

Скакал на лихом коне.

Het leven is langs een rand van trapezoïden gegaan

In onvoorstelbare banen,

Terug naar de kindertijd,

Het eindigt met een salto.

Omringd door een explosieve golf

onafhankelijke kranten,

Buiten gebruik

Snuit in vinaigrette.

Refrein:

En bleek als een witte steen,

Ik maakte bezwaar met verzen

De winter heeft de vlam aangewakkerd

Leugens over mij.

En alles ergens was niet genoeg,

Alles rommelde en vloog weg,

En ik, het vizier afbreken,

Reed op een onstuimig paard.

verliezen

Het leven is voorbijgegaan van zoet

Met een kleine stap langs Sadovaya,

Over het beoogde graf

Ze danste de paso doble.

Struikelde over schijnwerpers

onafhankelijke kranten,

De snuit is helemaal kapot

Vinaigrette overal.

Refrein:

En bleek als een witte steen,

Ik maakte bezwaar met verzen

De winter heeft de vlam aangewakkerd

Leugens over mij.

En alles ergens was niet genoeg,

Alles rommelde en vloog weg,

En ik, het vizier afbreken,

Reed op een onstuimig paard.