Атлантида - Павел Кашин

Солнце всходит для тех, кто видит,

Видит тот, кто молчит.

И я иду себе к Атлантиде,

Похож на пламя свечи.

Выньте руки и будем вечны,

Превратившись в свечу.

Я чувствую, плечи моих подопечных

Уходят под воду, и я молчу.

Солнце всходит для тех, кто знает,

Что солнце всходит на миг.

И я дарю вам свой Титаник,

Несущий тайну пирамид.

Дайте руки и будем вечны,

Превратившись в динамит.

Я знаю, мы упадём картечью

Под ноги старых пирамид.

De zon komt op voor degenen die zien

Ziet degene die zwijgt.

En ik ga naar Atlantis,

Lijkt op een kaarsvlam.

Steek je handen uit en we zullen eeuwig zijn,

Veranderd in een kaars.

Ik voel de schouders van mijn afdelingen

Ze gaan onder water en ik zwijg.

De zon komt op voor degenen die het weten

Dat de zon even opkomt.

En ik geef je mijn Titanic,

Het geheim van de piramides dragen.

Geef me je handen en we zullen eeuwig zijn

Omgevormd tot dynamiet.

Ik weet dat we zullen vallen met hagel

Onder de voeten van de oude piramides.