Аристократы - Павел Кашин

Оказалось, за час до рассвета

И примерно за час до разлуки

Мы с тобой, два весёлых поэта,

Умирающие от скуки,

Мы вдыхали в ночи ароматы,

Обсуждая бордосские вина,

Словно два французских аристократа

В очереди на гильотину.

Припев:

Сумасшедшая любовь запутала сердца

Таких, как мы с тобой, плюющих без конца на ветер.

Сумасшедшая любовь запутала умы

Таких людей, как мы, потерянных в себе навеки.

Наши души в глубоких шрамах

Смотрят в мир из огромной пушки.

В них тепла осталось на пару граммов

Больше, чем у часовой кукушки.

И хрустят под ногами кости,

А нам пофигу — мы ведь в танках.

Даже бриллианты почернеют от злости,

Если их хранить в банках.

Припев:

Сумасшедшая любовь запутала сердца

Таких, как мы с тобой, плюющих без конца на ветер.

Сумасшедшая любовь запутала умы

Таких людей, как мы, потерянных в себе навеки.

Het bleek een uur voor zonsopgang

En ongeveer een uur voor het afscheid

Wij zijn bij jullie, twee vrolijke dichters,

Sterven van verveling

We ademden aroma's in de nacht,

Bordeauxwijnen bespreken

Als twee Franse aristocraten

In de rij voor de guillotine.

Refrein:

Gekke liefde verwarde harten

Mensen zoals jij en ik, die eindeloos in de wind spugen.

Gekke liefde verwarde geesten

Mensen zoals wij, voor altijd in onszelf verloren.

Onze zielen zijn diep getekend

Ze kijken naar de wereld vanuit een enorm kanon.

Er bleef een paar gram warmte in zitten

Meer dan de klokkoekoek.

En botten knarsen onder de voeten,

En het maakt ons niet uit - we zitten in tanks.

Zelfs diamanten worden zwart van woede

Als ze zijn opgeslagen in banken.

Refrein:

Gekke liefde verwarde harten

Mensen zoals jij en ik, die eindeloos in de wind spugen.

Gekke liefde verwarde geesten

Mensen zoals wij, voor altijd in onszelf verloren.