Sonnet 18 - Paul Kelly

Shall I compare thee to a summer’s day?

Thou art more lovely and more temperate:

Rough winds do shake the darling buds of May

And summer’s lease hath all too short a date:

Sometime too hot the eye of heaven shines

And often is his gold complexion dimm’d;

And every fair from fair sometime declines

By chance, or nature’s changing course, untrimm’d;

But thy eternal summer shall not fade

Nor lose possession of that fair thou ow’st;

Nor shall Death brag thou wander’st in his shade

When in eternal lines to time thou grow’st;

So long as men can breathe or eyes can see

So long lives this, and this gives life to thee

Shall I compare thee to a summer’s day?

Thou art more lovely and more temperate:

Rough winds do shake the darling buds of May

And summer’s lease hath all too short a date:

Sometime too hot the eye of heaven shines

And often is his gold complexion dimm’d;

And every fair from fair sometime declines

By chance, or nature’s changing course, untrimm’d;

But thy eternal summer shall not fade

Nor lose possession of that fair thou ow’st;

Nor shall Death brag thou wander’st in his shade

When in eternal lines to time thou grow’st;

So long as men can breathe or eyes can see

So long lives this, and this gives life to thee

Zal ik u vergelijken met een zomerdag?

Gij zijt mooier en gematigder:

Ruwe winden doen de lieve knoppen van mei schudden

En het huurcontract van de zomer heeft een te korte datum:

Soms te warm schijnt het oog van de hemel

En vaak is zijn gouden teint gedimd;

En elke kermis van kermis gaat wel eens achteruit

Bij toeval, of de veranderende koers van de natuur, niet getrimd;

Maar uw eeuwige zomer zal niet vervagen

Verlies evenmin het bezit van die mooie gij ow'st;

Noch zal de dood opscheppen dat je in zijn schaduw ronddwaalt

Wanneer je in eeuwige lijnen naar de tijd groeit;

Zolang mannen kunnen ademen of ogen kunnen zien

Zo lang leve dit, en dit geeft u leven

Zal ik u vergelijken met een zomerdag?

Gij zijt mooier en gematigder:

Ruwe winden doen de lieve knoppen van mei schudden

En het huurcontract van de zomer heeft een te korte datum:

Soms te warm schijnt het oog van de hemel

En vaak is zijn gouden teint gedimd;

En elke kermis van kermis gaat wel eens achteruit

Bij toeval, of de veranderende koers van de natuur, niet getrimd;

Maar uw eeuwige zomer zal niet vervagen

Verlies evenmin het bezit van die mooie gij ow'st;

Noch zal de dood opscheppen dat je in zijn schaduw ronddwaalt

Wanneer je in eeuwige lijnen naar de tijd groeit;

Zolang mannen kunnen ademen of ogen kunnen zien

Zo lang leve dit, en dit geeft u leven