Para Mi Corazón Basta Tu Pecho - Pablo Milanés

Para mi corazón basta tu pecho,

para tu libertad bastan mis alas.

Desde mi boca llegará hasta el cielo

lo que estaba dormido sobre tu alma.

Es en ti la ilusión de cada día.

Llegas como el rocío a las corolas.

Socavas el horizonte con tu ausencia.

Eternamente en fuga como la ola.

He dicho que cantabas en el viento

como los pinos y como los mástiles.

Como ellos eres alta y taciturna.

Y entristeces de pronto, como un viaje.

Acogedora como un viejo camino.

Te pueblan ecos y voces nostálgicas.

Yo desperté y a veces emigran y huyen

pájaros que dormían en tu alma.

Je borst is genoeg voor mijn hart,

Voor jouw vrijheid zijn mijn vleugels voldoende.

Uit mijn mond zal het de hemel bereiken

wat in je ziel sliep.

Het is in jou de illusie van elke dag.

Je komt als de dauw op de bloemkronen.

Je ondergraaft de horizon met je afwezigheid.

Eeuwig op de vlucht als een golf.

Ik zei dat je zong in de wind

zoals de dennen en zoals de masten.

Net als zij ben je lang en zwijgzaam.

En je wordt ineens verdrietig als een reis.

Gastvrij als een oude weg.

Je zit vol echo's en nostalgische stemmen.

Ik werd wakker en soms migreren en vluchten ze

vogels die in je ziel sliepen.