En Paz - Pablo Milanés

Muy cerca de mi ocaso yo te bendigo, vida

Porque nunca me diste ni esperanza fallida

Ni trabajos injustos, ni pena inmerecida

Muy cerca de mi ocaso yo te bendigo, vida

Porque nunca me diste ni esperanza fallida

Ni trabajos injustos, ni pena inmerecida

Porque veo el final de mi rudo camino

Que yo fui el arquitecto de mi propio destino

Que si extraje las mieles o la hiel de las cosas

Fue porque en ellas puse hiel o mieles sabrosas

Cuanto planté rosales, coseché siempre rosas

Cierto, a mis lozanías va a seguir el invierno

Más tú no me dijiste que mayo fuese eterno

Hallé sin duda largas las noches de mis penas

Mas nunca prometiste tan sólo noches buenas

Y en cambio tuve algunas santamente serenas

Amé, fui amado, el sol acarició mi faz

Vida, nada me debes!

Vida, estamos en paz!

Hallé sin duda largas las noches de mis penas

Mas nunca prometiste tan sólo noches buenas

Y en cambio tuve algunas santamente serenas

Amé, fui amado, el sol acarició mi faz

Vida, nada me debes!

Vida, estamos en paz!

Vida, estamos en paz!

Heel dicht bij mijn zonsondergang zegen ik je, leven

Omdat je me nooit een mislukte hoop hebt gegeven

Noch oneerlijke banen, noch onverdiende straf

Heel dicht bij mijn zonsondergang zegen ik je, leven

Omdat je me nooit een mislukte hoop hebt gegeven

Noch oneerlijke banen, noch onverdiende straf

Want ik zie het einde van mijn ruwe weg

Dat ik de architect was van mijn eigen lot

Dat als ik de honing of de gal eruit zou halen...

Het was omdat ik er gal of lekkere honing in deed

Toen ik rozenstruiken plantte, oogstte ik altijd rozen

Toegegeven, mijn bloesems zullen worden gevolgd door de winter

Maar je hebt me niet verteld dat mei eeuwig was

Ik vond zonder twijfel lange nachten van mijn verdriet

Maar je hebt nooit alleen goede nachten beloofd

En in plaats daarvan had ik wat heilige serene

Ik hield van, ik was geliefd, de zon streelde mijn gezicht

Leven, je bent me niets verschuldigd!

Leven, we hebben vrede!

Ik vond zonder twijfel lange nachten van mijn verdriet

Maar je hebt nooit alleen goede nachten beloofd

En in plaats daarvan had ik wat heilige serene

Ik hield van, ik was geliefd, de zon streelde mijn gezicht

Leven, je bent me niets verschuldigd!

Leven, we hebben vrede!

Leven, we hebben vrede!