El Amor De Mi Vida - Pablo Milanés

Te negar tres veces

antes de que llegue el alba

Me fundir en la noche

donde me aguarda la nada.

Me perder en la angustia

de buscarme y no encontrarme

te encontrar en la luz

que se me esconde tras el alma.

Desangrer caminos,

sin salidas como muros.

Recorrer los cuerpos,

desolados sin futuro.

Destruir los mitos,

que he formado uno a uno,

y pensar en tu amor,

este amor nuestro vivo y puro.

Te veo sonreir,

sin lamentarte de una herida.

Cuando me vi partir,

pens que no tendras vida.

Que gloria te toc,

que ngel de amor,

que has renacido.

Qu milagro se dio,

cuando el amor volvi a tu nido

Qu puedo hacer?

Quiero saber,

que me atormenta en mi interior.

Si es el dolor,

que empieza a ser,

miedo a perder lo que se am.

Te veo sonreir,

sin lamentarte de una herida.

Cuando me vi partir,

pens que no tendras vida.

Que gloria te toc,

que ngel de amor,

que has renacido.

Qu milagro se dio,

cuando el amor volvi a tu nido

Qu puedo hacer?

Quiero saber,

que me atormenta en mi interior.

Si es el dolor,

que empieza a ser,

miedo a perder lo que se am.

Ser que eres el amor de mi vida!!!

Ik ontken je drie keer

voordat de dageraad komt

Ik smelt in de nacht

waar het niets op me wacht.

Ik verlies mezelf in angst

van naar me zoeken en me niet vinden

ontmoet je in het licht

die zich achter mijn ziel verschuilt.

bloedende wegen,

geen uitgangen zoals muren.

loop de lichamen,

troosteloos zonder toekomst.

Vernietig de mythen

die ik één voor één heb gevormd,

en denk aan je liefde,

deze liefde van ons levend en puur.

ik zie je lachen

zonder te klagen over een blessure.

Toen ik mezelf zag vertrekken

Ik dacht dat je geen leven zou hebben.

Welke glorie heeft je geraakt,

wat een engel van liefde,

dat je herboren bent

wat een wonder is er gebeurd,

toen de liefde terugkeerde naar je nest

Wat kan ik doen?

Ik wil het weten,

dat kwelt me ​​van binnen.

Als het de pijn is,

wat begint te worden

angst om te verliezen wat ik weet.

ik zie je lachen

zonder te klagen over een blessure.

Toen ik mezelf zag vertrekken

Ik dacht dat je geen leven zou hebben.

Welke glorie heeft je geraakt,

wat een engel van liefde,

dat je herboren bent

wat een wonder is er gebeurd,

toen de liefde terugkeerde naar je nest

Wat kan ik doen?

Ik wil het weten,

dat kwelt me ​​van binnen.

Als het de pijn is,

wat begint te worden

angst om te verliezen wat ik weet.

Omdat jij de liefde van mijn leven bent!!!