Burgueses - Pablo Milanés

No me dan pena los burgueses

Vencidos.

y cuando pienso que van a darme pena

Aprieto bien los dientes y cierro bien los ojos

Pienso en mis largos días sin zapatos, ni rosas

Pienso en mis largos días sin sombrero, ni nubes

Pienso en mis largos días sin camisa, ni sueños

Pienso en mis largos días con mi piel prohibida

Pienso en mis largos días

no pase por favor.

esto es un club

la nómina está llena

no hay pieza en el hotel

el señor ha salido

se busca una muchacha

fraude en las elecciones

gran baile para ciegos

cayó el premio mayor en santa clara

tómbola para huérfanos

el caballero está en parís

la señora marquesa no recibe

En fin, que todo lo recuerdo

Y como todo lo recuerdo

¿qué carajo me pide usted que haga?

Pero además, pregúnteles

Estoy seguro

De que también recuerdan ellos

Ik heb geen medelijden met de bourgeois

verslagen.

en als ik denk dat ze medelijden met me gaan krijgen

Ik klem mijn tanden op elkaar en sluit mijn ogen

Ik denk aan mijn lange dagen zonder schoenen of rozen

Ik denk aan mijn lange dagen zonder hoed of wolken

Ik denk aan mijn lange dagen zonder shirt, zonder dromen

Ik denk aan mijn lange dagen met mijn verboden huid

Ik denk aan mijn lange dagen

niet doorgeven alstublieft.

dit is een club

loonlijst is vol

er is geen kamer in het hotel

de heer is naar buiten gekomen

op zoek naar een meisje

verkiezingsfraude

grote dans voor blinden

de jackpot viel in santa clara

loterij voor wezen

de heer is in parijs

Mevrouw Marquise ontvangt niet

Kortom, ik herinner me alles

En hoe ik me alles herinner

wat vraag je me in godsnaam te doen?

Maar vraag het ze ook

Ik ben er zeker van

Wat herinneren ze zich ook nog?