Ангел - Origami

Я вырву всего, без остатка из плена.

СЕБЯ, я устал.

От давление стен, бесконечных проблем.

Разорвите меня на части, лучше просто меня убейте.

Ангел мой, мой ангел хранитель.

Дай мне силы, накрой меня крылом своим, я знаю что ты есть.

Я знаю, знаю, что ты есть.

Сколько раз, ночами я не мог уснуть, уже давно не счесть.

Сколько слов, меня стегает словно плеть, неважно, ведь ты рядом.

Шёпот твой, словно лепестки роз, ласкает мочку уха.

Нежный свет, накрыл тебя как тёплый плед и всё что было, тает.

Ты, сделала боль правдивой войдя в мою жизнь и вошла в мою жизнь красиво,

уйди из неё.

Сделала боль правдивой, сделала боль правдивой, сделала боль правдивой,

сделала боль.

Сколько раз, ты засыпала без меня.

Уже давно не счесть,

Сколько слов, сказать забыла и не смогла, неважно ведь мы не рядом.

Шёпот твой, словно лепестки роз, ласкает мочку уха.

Нежный свет, накрыл тебя как тёплый плед и всё что было тает.

Ты, сделала боль правдивой войдя в мою жизнь и вошла в мою жизнь красиво,

уйди из неё.

Сделала боль правдивой, сделала боль правдивой, сделала боль правдивой,

сделала боль.

Я вырву всего без остатка из плена.

Себя, я устал.

От давление стен, бесконечных проблем.

Проблем, проблем, проблем.

Ik zal alles wegrukken, spoorloos uit gevangenschap.

MEZELF, ik ben moe.

Van de druk van muren, eindeloze problemen.

Scheur me uit elkaar, je kunt me maar beter vermoorden.

Mijn engel, mijn beschermengel.

Geef me kracht, bedek me met je vleugel, ik weet dat je dat bent.

Ik weet het, ik weet dat je dat bent.

Hoe vaak ik 's nachts niet kon slapen, het is al lang ontelbaar.

Hoeveel woorden, het slaat me als een zweep, het maakt niet uit, want je bent dichtbij.

Je gefluister streelt, als rozenblaadjes, je oorlel.

Zacht licht bedekte je als een warme deken en alles wat was, smelt.

Je maakte de pijn waar door mijn leven binnen te komen en kwam prachtig in mijn leven,

eruit komen.

Maakte de pijn waar, maakte de pijn waar, maakte de pijn waar

pijn gemaakt.

Hoe vaak ben je zonder mij in slaap gevallen.

Het is te lang geleden om te tellen

Hoeveel woorden ik vergat te zeggen en niet kon, het maakt niet uit, want we zijn er niet.

Je gefluister streelt, als rozenblaadjes, je oorlel.

Zacht licht bedekte je als een warme deken en alles wat was smelt.

Je maakte de pijn waar door mijn leven binnen te komen en kwam prachtig in mijn leven,

eruit komen.

Maakte de pijn waar, maakte de pijn waar, maakte de pijn waar

pijn gemaakt.

Ik zal alles zonder een spoor achter te laten uit gevangenschap.

Zelf ben ik moe.

Van de druk van muren, eindeloze problemen.

Problemen, problemen, problemen.