Hieronder staat de songtekst van het nummer Туркестанский экспресс , artiest - Оргия праведников met vertaling
Originele tekst met vertaling
Оргия праведников
И вот я вышел из дома, освоив науку смотреть,
Я посмотрел на мой город, и город был тусклым, как смерть.
Все изменилось, пока я учился читать Имена —
Чужое небо, чужие дороги, чужая страна…
И я подбросил монету, сказав себе: «Зло и добро».
Монета весело встала три раза подряд на ребро.
И я проверил карманы — Нож, спички и карта небес,
И за подкладкой — плацкартный билет на туркестанский экспресс.
Вокзал сначала был полон, а к ночи совсем опустел,
А я забыл разузнать, сколько нынче берут за постель.
И мертвый голос, как пойманный ангел, метался в дверях
И говорил о ненужных мне стрелках, платформах, путях…
И я купил папиросы, и после в буфете вино,
И полупьяный буфетчик спросил меня, глядя в окно:
«Послушай, милый, ты точно ли знаешь, что делаешь здесь?»
А я ответил: «Следящий, я жду туркестанский экспресс —
Последний в этом году
Туркестанский экспресс».
Подали поезд, и я отыскал свой девятый вагон,
И проводник попросил документы — и это был Он…
Он удивился — зеленая форма, на что так смотреть?
А я сказал: «Господин мой, я здесь!
я не боюсь умереть!»
И я ушел, и включился, когда проезжали Уфу,
И мне какой-то мудак все объяснял, что такое кунг-фу,
А с верхней полки сказали: «Надежней хороший обрез».
А я подумал: «Я все-таки сел в туркестанский экспресс —
Последний в этом году
Туркестанский экспресс!..»
И под остывшим титаном стакан громыхал словно цепь,
А за багровым окном начиналась Великая Степь,
И проводник подошел и сказал мне: «Возможно, ты прав.
И если так, то поближе держись — я покидаю состав!»
И я не помню прыжка, помню только удар о песок,
Потом он был впереди, я хромал и мы шли на восток.
Потом он сел на траву возле ржавых заброшенных рельс,
И он сказал: «Будем ждать.
Здесь пройдет туркестанский экспресс —
Быть может, первый за век,
За весь этот век!..»
Он первым прыгнул на буфер, я повис на каких-то штырях,
И кто-то вышел курить — меня втянули в вагон на руках.
И мне сказали: «Расслабься, жить будешь!
Влупи из горла!
Она была в двух шагах, но в этот раз ничего не смогла.»
Потом цепляли почтовый, потом проезжали Уфу…
И я ушел, и включился, и поезд вкатился в Москву.
Я посмотрел на мой город, и город был новый, живой.
И кто-то тихо сказал: «Получилось.
А ты смотри — получилось!
Ну что, с возвращеньем домой,
Туркестанский беглец.
С возвращеньем домой!»
En dus verliet ik het huis, nadat ik de wetenschap van het kijken onder de knie had,
Ik keek naar mijn stad, en de stad was zo saai als de dood.
Alles veranderde terwijl ik de namen leerde lezen -
Buitenaardse lucht, buitenaardse wegen, buitenaards land...
En ik gooide een munt op en zei tegen mezelf: "Kwaad en goed."
De munt belandde drie keer achter elkaar vrolijk op de rand.
En ik controleerde mijn zakken - Mes, lucifers en een kaart van de hemel,
En achter de voering is een gereserveerde zitplaatskaart voor de Turkestan Express.
Het station was eerst vol, maar 's nachts was het helemaal leeg,
En ik ben vergeten uit te zoeken hoeveel ze tegenwoordig vragen voor een bed.
En de dode stem, als een gevangen engel, heen en weer geslingerd in de deuropening
En hij had het over onnodige pijlen, platforms, paden ...
En ik kocht sigaretten, en toen wijn bij het buffet,
En de halfdronken barman vroeg me, kijkend uit het raam:
'Luister, schat, weet je echt wat je hier doet?'
En ik antwoordde: "Tracker, ik wacht op de Turkestan Express -
Laatste dit jaar
Turkestan Express.
De trein kwam, en ik vond mijn negende auto,
En de conducteur vroeg om documenten - en hij was het ...
Hij was verrast - een groen uniform, waarom er zo uitzien?
En ik zei: “Mijn heer, ik ben hier!
Ik ben niet bang om te sterven!"
En ik ging weg en ging aan toen ze Oefa passeerden,
En een klootzak legde me alles uit, wat is kungfu,
En van de bovenste plank zeiden ze: "Een goede snede is betrouwbaarder."
En ik dacht: "Ik stapte nog steeds op de Turkestan Express -
Laatste dit jaar
Turkestan Express!..»
En onder het afgekoelde titanium rommelde het glas als een ketting,
En buiten het karmozijnrode raam begon de Grote Steppe,
En de gids kwam naar me toe en zei tegen mij: 'Misschien heb je gelijk.
En als dat zo is, blijf dan in de buurt - ik verlaat de trein!"
En ik herinner me de sprong niet, ik herinner me alleen het zand raken,
Toen liep hij voorop, ik hinkte en we gingen naar het oosten.
Toen ging hij op het gras zitten bij de roestige verlaten rails,
En hij zei: “We zullen wachten.
De Turkestan Express komt hier voorbij -
Misschien de eerste in een eeuw
Voor deze hele eeuw!..”
Hij was de eerste die op de buffer sprong, ik hing aan een paar spelden,
En iemand ging naar buiten om te roken - ik werd op mijn handen de auto in getrokken.
En ze zeiden tegen me: "Ontspan, je zult leven!
Ga uit je keel!
Ze was twee stappen verwijderd, maar deze keer kon ze niets doen."
Toen klampten ze zich vast aan de post, toen reden ze door Oefa ...
En ik ging weg, en draaide me om, en de trein rolde Moskou binnen.
Ik keek naar mijn stad, en de stad was nieuw, levendig.
En iemand zei zachtjes: “Het werkte.
En je kijkt - het werkte!
Nou, welkom thuis,
Turkestan voortvluchtig.
Welkom thuis!"
Liedjes in verschillende talen
Hoogwaardige vertalingen in alle talen
Vind binnen enkele seconden de teksten die je nodig hebt