Сицилийский виноград - Оргия праведников

Напоенный светом Солнца,

Я дремал под сенью лоз,

Только руки цвета бронзы,

Отвлекли меня от грез.

Бормотал напев старинный

Налетевший с моря бриз,

Мной наполнили корзины

И влекли по склону вниз.

Еле виден из-под клади,

Топал ослик — цок да цок.

Так я въехал на осляти

В ликовавший городок.

На руках меня с мольбою

Нес священник к алтарю

И кропил Святой Водою

Плоть янтарную мою.

Olela, чудо, Дева Мария!

Olela, чудо, Святой Себастьян!

А потом меня свалили

В чан, подобный кораблю,

И плясали, и давили

Плоть янтарную мою,

Растерзали, умертвили

Плоть прекрасную мою!

Под давильщика стопою

Сокрушалась жизнь моя,

И бурлила кровь рекою,

И текла через края.

О, что за мука, Дева Мария!

Что за страданье, Святой Себастьян!

Но пред миром пораженным

Я сбежал ручьем с вершин

И предстал преображенным,

Запечатанным в кувшин.

Годы в каменном подвале

Под стеной монастыря

Превращалась в лед и пламень

Кровь янтарная моя.

Годы без света, Дева Мария!

Годы во мраке, Святой Себастьян!

Отворив Врата Заката

В подземелие вошли

Два Сияющих прелата

И склонились до земли.

Гром ударил с колоколен.

В Чашу Света пролита,

Воспаряет над престолом

Кровь пречистая Христа.

Истинно чудо, Дева Мария!

Истинно чудо, Святой Себастьян!

И скорбящих, и заблудших

Приглашаю я на пир.

Я вовек единосущен

Тем, Кто создал этот мир.

Переполнена любовью,

Всем сияет с алтаря

Чаша с Истинною Кровью-

Кровью цвета янтаря.

О, что за радость, Дева Мария!

Что за блаженство, Святой Себастьян!

Doordrenkt met het licht van de zon,

Ik doezelde in de schaduw van de wijnstokken,

Alleen bronskleurige wijzers

Ze leidden me af van mijn dromen.

Mompelde een oud gezang

De bries die uit de zee waait,

Ik ben gevuld met manden

En de helling af gesleept.

Nauwelijks zichtbaar onder de bagage

De ezel stampte - tsok ja tsok.

Dus ik reed op een ezel

Naar de jubelende stad.

In mijn armen met een smeekbede

De priester droeg naar het altaar

En besprenkeld met wijwater

Mijn amberkleurig vlees.

Olela, wonder, Maagd Maria!

Olela, wonder, Sint Sebastiaan!

En toen dumpten ze me

In een vat als een schip

En ze dansten en verpletterden

Mijn amberkleurig vlees

Uit elkaar gescheurd, vermoord

Mijn mooie vlees!

Onder de voet van de breker

Mijn leven was verpletterd

En het bloed kookte als een rivier,

En vloeide over de randen.

O, wat een kwelling, Maagd Maria!

Wat een lijden, Sint Sebastiaan!

Maar voor de getroffen wereld

Ik rende de stroom af vanaf de toppen

En leek getransformeerd

Verzegeld in een pot.

Jaren in een stenen kelder

Onder de muur van het klooster

Veranderd in ijs en vuur

Mijn bloed is barnsteen.

Jaren zonder licht, Maagd Maria!

Jaren in duisternis, Sint Sebastiaan!

De poorten van zonsondergang openen

Ging de kerker binnen

Twee stralende prelaten

En boog naar de grond.

Donder sloeg van de klokkentorens.

werp in de kelk van licht,

Stijgt boven de troon

Het zuivere bloed van Christus.

Echt een wonder, Maagd Maria!

Echt een wonder, Sint Sebastiaan!

Zowel de rouwenden als de verlorenen

Ik nodig je uit voor een feest.

Ik ben voor altijd consubstantieel

Degene die deze wereld heeft geschapen.

Gevuld met liefde

Iedereen straalt van het altaar

Kelk met True Blood-

Amberkleurig bloed.

O, wat een vreugde, Maagd Maria!

Wat een zegen, Sint Sebastiaan!