Immortal Chant - Opera IX

I am the grey conqueror, he who’s come by cold and storm

The grey wolf called by the full moon, and the snarling beast hidden in the

cold mist

Brother Tree and Sister Stone

Hear my call!

Brother Thunder and Sister Night

Announce my coming!

May it’s reflection be seen in the eye of the owl, and be amplified by the

wolf’s cry

I’m the inborn hunting and the battle’s fury

The strangled breath of the escape and the vane hope of a refuge

I’m the agony of the preyer and the red blood on the sword

The creature suffocated gasp and the last plea before the void

May glory walk beside me and death in the grey cloak follow

May red poems of blood be traced by the cold steel in the pages of time

I lift this immortal song, in memory of our fathers and in honour to our gods!

May the past return to live in the shadow of the moutains

In the darkness of the woods, and in the light of the plaines

In the depth of the lakes, and at the heights of the glaciers

In the grey humid mist, and in the hot mesmerizing sun

Do not betray your fathers, and don’t deny your instincts

For we are the wolves for whom the preyer awaits

Just like the old grey wolf, beneath the pale kiss of the moon

We shout our war cry to the freezing sky we become death!

So that nothing is betrayed

Beneath this pale moon, I engrave my body is eternal signature of the

corruptible flesh

May night swallow day and the moon be tainted red!

May the grey wolf return howling in the cold icy storm

For nothing will ever be forgotten!

May the spirits of my forefathers resurrect once more

To erase the affronts inflicted to my land

Ik ben de grijze veroveraar, hij die door kou en storm is gekomen

De grijze wolf geroepen door de volle maan, en het grommende beest verborgen in de

koude mist

Broeder Boom en Zuster Stone

Hoor mijn oproep!

Broeder Thunder en Zuster Nacht

Kondig mijn komst aan!

Moge de reflectie worden gezien in het oog van de uil en worden versterkt door de

de kreet van een wolf

Ik ben de aangeboren jacht en de woede van de strijd

De gewurgde adem van de ontsnapping en de vaan hoop op een toevluchtsoord

Ik ben de kwelling van de prooi en het rode bloed op het zwaard

Het schepsel stikte naar adem en het laatste pleidooi voor de leegte

Moge glorie naast me lopen en de dood in de grijze mantel volgen

Mogen rode gedichten van bloed worden getraceerd door het koude staal in de pagina's van de tijd

Ik hef dit onsterfelijke lied op, ter nagedachtenis aan onze vaders en ter ere van onze goden!

Moge het verleden terugkeren om te leven in de schaduw van de bergen

In de duisternis van het bos en in het licht van de vlaktes

In de diepte van de meren en op de hoogten van de gletsjers

In de grijze, vochtige mist en in de hete betoverende zon

Verraad je vaders niet en verloochen je instinct niet

Want wij zijn de wolven op wie de prooi wacht

Net als de oude grijze wolf, onder de bleke kus van de maan

We schreeuwen onze strijdkreet naar de ijskoude lucht, we worden de dood!

Zodat er niets wordt verraden

Onder deze bleke maan, ik graveer mijn lichaam is de eeuwige handtekening van de

vergankelijk vlees

Moge de nacht de dag verslinden en de maan rood worden!

Moge de grijze wolf huilend terugkeren in de koude ijzige storm

Want niets zal ooit worden vergeten!

Mogen de geesten van mijn voorouders weer tot leven komen

Om de beledigingen die mijn land zijn aangedaan uit te wissen