Earth and Fire - Opera IX

Earth is mother

Nature is female

Fire is father, fire is male, fire is human justice

He isn’t opposed to Earth, but they slip the one into the other

The witch is earth’s daughter

She turns in ashes burning in the fire, so she can go back into earth’s embrace,

si snake’s circle eternally turns

They taught her how to read birds’flight

And messages of leaves in the wind

The old maid shown her th ancient stone throne worn out by tmpest and rain,

but full of powerful magic

Every uneven Friday at sunset went the old maid to the throne, there at the

crossing of three paths, to wash the stone with a white hen’s blood to wake up

earth spirit’s might

But men, intoxicated by their silly pride forgot these holy powers,

so spirits with a lightning smashed their souls and illness and death

slaughtered them all

They taught her how to turn herself in a howl, and fly in moonless nights,

and over the hills, and down in deep shafts, where she met her sisters,

to celebrate season’s jubilation

They taught her how to change herself in a hare, to run away and hide herself

in woods, from the ones who wanted to dominate her

When the dark red blood ran slowly and thick wetted her innocence between her

white thights her mother told her the time had come for her to be a daughter of

the Earth

A black haundled knife was her holy present, and she taught her to hold it,

and how to take flower and herbs vibrations

She taught her what power stood still

In forests and woods, and hidden in deep roots

Power of life, power of death

But dark were those times, and finally sword prevailed on cup

So her body was parted from her soul

And her own children lighted her stake

In an august day of 1471

Aarde is moeder

De natuur is vrouwelijk

Vuur is vader, vuur is mannelijk, vuur is menselijke gerechtigheid

Hij is niet tegen de aarde, maar ze laten het een in het ander glijden

De heks is de dochter van de aarde

Ze draait in as brandend in het vuur, zodat ze terug kan gaan in de omhelzing van de aarde,

de cirkel van de slang draait eeuwig

Ze leerden haar hoe ze de vlucht van vogels moest lezen

En berichten van bladeren in de wind

De oude meid toonde haar de oude stenen troon, versleten door storm en regen,

maar vol krachtige magie

Elke oneven vrijdag bij zonsondergang ging de oude meid naar de troon, daar bij de

kruising van drie paden, om de steen te wassen met het bloed van een witte kip om wakker te worden

de macht van de aardse geest

Maar mannen, bedwelmd door hun dwaze trots, vergaten deze heilige krachten,

dus geesten sloegen met een bliksem hun zielen en ziekte en dood

heb ze allemaal afgeslacht

Ze leerden haar hoe ze zichzelf moest laten huilen en vliegen in maanloze nachten,

en over de heuvels, en naar beneden in diepe schachten, waar ze haar zussen ontmoette,

om het feest van het seizoen te vieren

Ze leerden haar hoe ze zichzelf moest veranderen in een haas, weg moest rennen en zich moest verstoppen

in het bos, van degenen die haar wilden domineren

Toen het donkerrode bloed langzaam en dik vloeide, maakte haar onschuld tussen haar nat

witte dijen die haar moeder haar vertelde dat de tijd was gekomen dat ze een dochter zou worden van

de aarde

Een zwart getint mes was haar heilige geschenk, en ze leerde haar het vast te houden,

en hoe je bloemen- en kruidentrillingen opneemt

Ze leerde haar welke macht stil stond

In bossen en bossen, en verborgen in diepe wortels

Kracht van leven, kracht van dood

Maar donker waren die tijden, en uiteindelijk zegevierde het zwaard op de beker

Dus haar lichaam werd gescheiden van haar ziel

En haar eigen kinderen staken haar brandstapel aan

Op een augustus-dag van 1471