Novembre - Odezenne

C’est avec les ambitions qu’on attrape le financier

Avec les munitions que dérape le policier

C’est une condition de devoir nous laisser vivre

La foule en érection, est déjà, bien ivre

En réanimation dans des lits noirs et blancs

Ne tire aucune leçon de nos arracheurs de dents

Ils crachent comme des cons sur le pavé des enfants

Les cigarettes s’allument à l’annonce de leur treize ans

C’est juste une épaisse brume de plus dans l’présent

Un grumeau qui se glisse dans un liquide charmant

Un cuni bien triste dans une belle au bois dormant

Des poils qui s’hérissent sur un bras bien coiffé

Une pulpeuse nourrice dans un pavillon parfait

On vie, on s’aime, à travers nos écrans

On cache, on garde nos envies dans des écrins

Il y a des yeux qui débordent, des vieux qui te bordent

Des haches qui se dressent, des tresses qui se lient

La détresse est visible elle se couche dans nos lits

Un matin de novembre nargué par un suçon

Ils ont repris la vie de n’importe quelle façon

De l’accumulation, nait la révolution

Une étincelle brille entre deux explosions

Réveille les instincts de tes morbides pulsions

Les gens bienpensants vont quitter leurs fonctions

Notre armée triomphante est rentrée dans Paris

Pénètre dans cette fente aux lèvres déjà meurtries

Un viol quand tu rentres dans une foule asservie

Brûler ces H&M et leur douze collections

Du haut des HLM certains n’ont qu’une saison

Ça chuchote en coulisse et l'élève entend des sons

Les mômes s'établissent un nouveau dessein

Ça barbote dans l’abysse de nos belles tâches de sang

Met de ambities vangt men de financier

Met de munitie slipt de politieagent

Het is een voorwaarde om ons te laten leven

De rechtopstaande menigte is al goed dronken

Op de intensive care in zwart-witte bedden

Trek geen les van onze tandentrekkers

Ze spugen als idioten op het kindertrottoir

Sigaretten lichten op bij de aankondiging van hun dertiende verjaardag

Het is gewoon weer een dikke waas in het heden

Een klontje dat in een heerlijke vloeistof glijdt

Een heel trieste cuni in een slapende schoonheid

Haren die overeind staan ​​op een goed verzorgde arm

Een vollere verpleegster in een perfect paviljoen

We leven, we houden van elkaar, via onze schermen

We verbergen, we houden onze verlangens in dozen

Er zijn ogen vol, oude mensen staan ​​langs je

Bijlen die staan, vlechten die binden

Nood is zichtbaar het ligt in onze bedden

Een ochtend in november beschimpt door een hickey

Ze kwamen op de een of andere manier weer tot leven

Uit accumulatie is de revolutie geboren

Een vonk schijnt tussen twee explosies

Maak de instincten van je ziekelijke impulsen wakker

Goedbedoelende mensen zullen het kantoor verlaten

Ons triomfantelijke leger is teruggekeerd naar Parijs

Doordring deze spleet met al gekneusde lippen

Een verkrachting als je een tot slaaf gemaakte menigte binnenloopt

Brand deze H&M's en hun twaalf collecties

Van de top van de HLM hebben sommigen maar één seizoen

Het fluistert achter de schermen en de leerling hoort geluiden

De kinderen hebben een nieuw plan gemaakt

Het ploetert in de afgrond van onze mooie bloedvlekken