Mr. Fétis - Odezenne

Une histoire d’amour

Ça se connaît par cœur

Les leçons qui s’oublient

N’en valaient pas la peine

A la pêche aux pêchers

J’ai pu trouver ton cœur

Que le ciel est petit

Quand on le regarde à peine

Le temps morne ou joli

Entre les mains de l’homme

Entre des mains salies, dis?

Par la basse besogne

Les plaisirs lumineux

Se reflètent et se cognent

Tant de prières vaincues

Au nom de la Madone

Les espaces sont sauvages

Ont des yeux inquiétants

Les contours du souvenir

Sont le gri-gri de la foi

Et le chant des oiseaux

Nous décrit, vent sifflant

Comme on siffle la mi-temps

Ou bien l’ode à la joie

Le haut des tours béant

Le poids des jours géants

Le grain des gens affole

Là, dans les dents pourries

Le gris des oripeaux

Ton putain d’idéal

Pour une couleur de peau

Pour une douleur de choix

À y regarder de plus près

On dirait que mon verre est vide

On dirait que la terre est ronde

On dirait que je joue dans un film

À s’y méprendre j’avoue

On dirait que ma mère est jeune

On dirait toujours le même livre

On dirait que j’vais finir seul

À s’y reprendre deux fois

On dirait une tache de sang

On dirait que ça te regarde pas

On dira que c'était l’enfant

À trop croire qu’on aurait pu

On dirait qu’on perd du temps

On dirait un rêve chelou

On dirait du sable blanc

À choisir ses rendez-vous

On dirait que je truque un dé

On dirait que c’est harmonieux

On dirait que j’vais gagner

À finir par l’inventer

On dirait bien que ça va chauffer

On dirait une chute de reins

On dira même que c'était bien

Een liefdesverhaal

Je kent het uit je hoofd

Lessen die vergeten zijn

Waren het niet waard

Vissen op perzikbomen

Ik heb je hart kunnen vinden

Dat de lucht klein is

Als je er amper naar kijkt

Het saaie of mooie weer

In de handen van de mens

In vuile handen, zeg maar?

door sleur

De lichtgevende genoegens

Reflecteer en bots tegen elkaar op

Zoveel verslagen gebeden

In de naam van de Madonna

Spaties zijn wild

Zorgelijke ogen hebben

De contouren van het geheugen

Zijn de gri-gri van het geloof

En het vogelgezang

Beschrijft ons, fluitende wind

Hoe we de rust fluiten

Of de ode aan de vreugde

De top van de gapende torens

Het gewicht van gigantische dagen

Het graan van het volk raakt in paniek

Daar in de rotte tanden

Klatergoud grijs

Jouw verdomde ideaal

Voor een huidskleur

Voor een pijn naar keuze

Kijk eens van dichterbij

Het lijkt erop dat mijn glas leeg is

Het lijkt alsof de aarde rond is

Het lijkt alsof ik in een film zit

Om me te vergissen, beken ik

Het lijkt erop dat mijn moeder jong is

Ziet er nog steeds uit als hetzelfde boek

Het lijkt erop dat ik alleen zal eindigen

Om het twee keer te doen

Lijkt op een bloedvlek

Lijkt je niets aan te doen

Er zal worden gezegd dat het het kind was

Om te geloven dat we zouden kunnen hebben

Het lijkt erop dat we tijd verspillen

Ziet eruit als een rare droom

Lijkt op wit zand

Kies je afspraken

Het lijkt erop dat ik een dobbelsteen tuig

Het lijkt harmonieus

Het lijkt erop dat ik ga winnen

Om het uiteindelijk uit te vinden

Het ziet er naar uit dat het warm gaat worden

Lijkt op een nierdruppel

Je zou zelfs kunnen zeggen dat het goed was