Feuille blanche - Odezenne

A 4 contre 1, ma main maintient le stylo

Ma bille roule sur les lignes de c’paysage vierge

J’ai l’vertige des premiers mots placés très hauts

Vivement la chute mais pour ça faut qu’je gamberge

J’me fais argonaute, de c’panorama

Octogone à la main, mes idées font du pogo

Tout se bouscule dans ma tête

J’ai pas pied, y a pas de mer

Mais je lâche quand même l’encre

Au cœur de c’t’univers

Mine qui fait des loopings

Forme consonnes et voyelles

Assonances sans annonce

Singulier et pluriel

Métaphores finement filées

Trois branches de thème

Que tu fais blanchirent

Dans des p’tits carreaux perforés

Une pincée de syllabes

Sel et poivre sur les rimes

J'étale le bleu marine

Quand l’alphabet se ballade

Feuille blanche

Un terrain Groenland

Une piste de danse ambulante

Pour faire swinguer les idées

Principe, des vases communicants

Commun mais quand…

L’commun m’niquant

Comment communiquer si l’unique point manquant commun manquait?

x2

Principe, des vases communicants x4

Face à ma feuille blanche

Je trace mes sentiers d’encre

Encre lâché près d’l’archipel vierge

Nager jusqu'à la rive

Berger d’mon troupeau d’mots

Transhumance du flow

Perdu au milieu de c’désert blanc

Îlot glacé, ils l’ont souillé idiot

Et là, m’voilà dans mon no man’s land hello

Hélas, ici pas de traces préexistantes

Face à cette abstinence

Je tente une direction sans pertinence

Repousse demain mais pas d’repères à l’horizon

Rebrousse chemin mais désespère alors qu’ils ont…

Épousé ma main, à travers l’stylo que j’tiens

Et tant pis si j’me perds

J’plante ma tente ici

Respire un peu l’air

Juste pour tenter si

Ma futur ville s’construit ici, tâter si

La place pour l’verbe ainsi palace de glace aussi

Au service de ma poésie, une fois d’plus, juste une fois d’plus

Ma feuille blanche se remplie…

Principe, des vases communicants

Commun mais quand…

L’commun m’nikant

Comment communiquer si l’unique point manquant commun manquait?

X2

Principe, des vases communicants X4

«C'est de la poésie voila ce que c’est !»

Bij 4 tegen 1 houdt mijn hand de pen vast

Mijn knikker rolt langs de lijnen van dit ongerepte landschap

Ik ben duizelig vanaf de eerste woorden die erg hoog zijn geplaatst

Kan niet wachten op de herfst maar daarvoor moet ik gokken

Ik word een argonaut, van dit panorama

Octagon in de hand, mijn ideeën gaan pogo

Alles spookt door mijn hoofd

Ik heb geen voet, er is geen zee

Maar ik laat nog steeds de inkt vallen

In het hart van dit universum

De mijne die loops maakt

Vorm medeklinkers en klinkers

Assonanties zonder aankondiging

enkelvoud en meervoud

Fijn gesponnen metaforen

Drie thematakken

Wat je doet bleekmiddel

In kleine geperforeerde tegels

Een snufje lettergrepen

Zout en peper op rijmpjes

Ik verspreid het marineblauw

Wanneer het alfabet dwaalt

wit papier

Een Groenlands veld

Een bewegende dansvloer

Om ideeën te laten swingen

Principe, communicerende vaten

Vaak maar wanneer...

De gewone ik nick

Hoe te communiceren als het enige gemeenschappelijke ontbrekende punt ontbrak?

x2

Principe, communicerende vaten x4

Geconfronteerd met mijn witte laken

Ik traceer mijn inktsporen

Inkt gevallen bij de maagdelijke archipel

Zwem naar de kust

Herder van mijn kudde woorden

Transhumance van stroom

Verdwaald in het midden van deze witte woestijn

Ijzig eiland, ze verontreinigden het gek

En daar, hier ben ik in mijn niemandsland hallo

Helaas, hier geen reeds bestaande sporen

Geconfronteerd met deze onthouding

Ik probeer een irrelevante richting

Morgen terugduwen, maar geen oriëntatiepunten aan de horizon

Keer terug maar wanhoop wanneer ze...

Trouwde met mijn hand, door de pen die ik vasthoud

En jammer als ik verdwaal

Ik zet hier mijn tent op

Adem een ​​beetje lucht

Gewoon om te proberen of

Mijn toekomstige stad wordt hier gebouwd, voel of

De plaats voor het werkwoord dus ook paleis van ijs

In dienst van mijn poëzie, nog een keer, nog maar een keer

Mijn blanco vel raakt vol...

Principe, communicerende vaten

Vaak maar wanneer...

De gewone nikant ik

Hoe te communiceren als het enige gemeenschappelijke ontbrekende punt ontbrak?

X2

Principe, communicerende vaten X4

"Het is poëzie, dat is het!"