Danse des morts - Odezenne

A la tienne

Les dilemmes s’posent rarement la nuit l’ami

Mes erreurs s’font des pensées, puis s’font défoncer

Et j' clean les taches pour celui qui passait

J’noie des erreurs dans mes verres gros

On s’veux désirés, pff, une merde de trop

L’ambiance fait s’feutré c’texte

Entre mensonge et maniement

On s’ronge evidement mais reste

Des petit cadavres que j’l’leste

Faut que j’les coule au fond d’mon cerveau

C’con m’test… merde

J’l’ai mal découpé l’salaud

Son corps pue dans mon conscient sans bédo

J’l’ai trouvé sale seul

Dans mon lobe frontal sale

Au reveil

Un corps qui remonte pendant la nuit quand j’méveille

Toujours la même et l’début des ennuis qui s’amènent

Faut dire qu' j’en sème, des macabés qui m’gènent

Dans ma tête c’est mal agencé ou j’en sais rien

Mais j’ai du mal à danser

Des erreurs que j’dissous comme une histoire à six sous

Occulter les soucis quand j’traine assis sous

Mon tas d’ordure a ficeler

Pas difficile de les tuer mais ces corps m’encombrent

A se demander qui tu es les jours sombre

Dissimuler dans une grande fresque

Une garce !

décidément une farce cette «mémoire éparse «C'est parce qu’les traces que j’laisse blessent

Lacéré par des lames oubliées

Une coupure d'âme

Sans son ni sang

Une souffle, fffff !

Des innocents

(Souviens toi de c’que t’as fait)

La somme de ses actes en effet

On épouse une morgue en somme

Des morts sans tombes

Air qui nous plombe

Une bombe

J’manque d’air quand j’tombe

Pas facile de vivre avec ces corps

Faut pt'être que j’fasse danser ces morts

C’est la danse des morts, danse des morts

(Fini la nuit)

Dans c’décor, dans c’décor

(Fini l’ennui)

C’est la danse des morts, danse des morts

(Fini la nuit)

Dans c’décor, dans c’décor

(Fini l’ennui)

C’est la danse des morts, danse des morts

(Fini la nuit)

Dans c’décor, dans c’décor

(Fini l’ennui)

Danse des morts, danse des morts

(Fini la nuit)

Dans c’décor, dans c’décor

(Fini l’ennui)

Y a tant de bibelots

Dans mon esprit pressé

Images du passé

Composées de grelots

J’ai vu des froids au cœur

Plus stérile que la banquise

Je ne souhaite que couleurs

Et sable fin des îles Marquises

Issu d’ici, déçu avec des «ci"et des «ça»

Des superbes en dessous de soie

Et des amis sous perfu

On canalise

Le mauvais songe au cannabis

On analyse, on banalise

Mais rien ne s’oublie

Les erreurs

La jeunesse

Le futur

Les instincts

Les spectres et leur dégaines d’esthètes

Qui tiennent le train

Y a des mauvais souvenirs

Qui un jour te côtoient

Avec un langage courtois

Un sourire de pacotille

Tu les croyais fumés

Enterrés et bénis

Mais ils sont venus t’plumer

T’faire suer et t’punir

Le mouvement ne se gère plus

Personne ne sourit

Les cœurs ont l’air gercés

Et les esprits trop tendus

Quand j’croise la vie

J’lui offre un bouquet

Pour ouvrir le loquet

De son cœur perroquet

Comme ça elle s’répète

Comme ça j’vois v’nir

Ça m’rend un peu moins bête

Quand j’cause avec mon av’nir

C’est la danse des morts, danse des morts

(Fini la nuit)

Dans c’décor, dans c’décor

(Fini l’ennui)

C’est la danse des morts, danse des morts

(Fini la nuit)

Dans c’décor, dans c’décor

(Fini l’ennui)

C’est la danse des morts, danse des morts

(Fini la nuit)

Dans c’décor, dans c’décor

(Fini l’ennui)

Danse des morts, danse des morts

(Fini la nuit)

Dans c’décor, dans c’décor

(Fini l’ennui)

Proost

Dilemma's ontstaan ​​zelden 's nachts, vriend

Mijn fouten zijn gedachten, dan word je genaaid

En ik maak de vlekken schoon voor degenen die passeren

Ik verdrink fouten in mijn dikke bril

We willen elkaar graag, pff, een shit too much

Door de sfeer voelt deze tekst gedempt aan

Tussen leugen en manipulatie

We knagen duidelijk aan elkaar maar blijf

Kleine lijken die ik ballast

Ik moet ze diep in mijn brein laten zinken

Het stelt me ​​op de proef... shit

Ik heb het slecht gesneden, de klootzak

Haar lichaam stinkt in mijn bewuste zonder een bed

Ik vond hem alleen vies

In mijn vuile frontale kwab

Wakker worden

Een lichaam dat 's nachts opstaat als ik wakker word

Altijd hetzelfde en het begin van de problemen die eraan komen

Moet zeggen dat ik wat zaai, macabés die me storen

In mijn hoofd is het slecht geregeld of ik weet het niet

Maar ik vind het moeilijk om te dansen

Fouten die ik oplos als een verhaal van zes cent

Verberg de zorgen als ik rondhang terwijl ik onder zit

Mijn rommelhoop om vast te maken

Het is niet moeilijk om ze te doden, maar deze lichamen staan ​​me in de weg

Benieuwd wie je bent op donkere dagen

Verborgen in een groot fresco

Een teef!

beslist een farce deze "verspreide herinnering" Het is omdat de sporen die ik achterlaat pijn doen

Verscheurd door vergeten messen

Een zielenpauze

Zonder geluid of bloed

Even op adem komen, pffff!

De onschuldige

(Onthoud wat je deed)

De som van zijn daden inderdaad

We trouwen in het kort met een mortuarium

Dood zonder graven

Lucht die ons zwaar maakt

Een bom

Ik heb geen lucht als ik val

Niet gemakkelijk om met deze lichamen te leven

Misschien moet ik deze dode mensen laten dansen

Het is de dans van de doden, de dans van de doden

(Over de nacht)

In deze instelling, in deze instelling

(Geen verveling meer)

Het is de dans van de doden, de dans van de doden

(Over de nacht)

In deze instelling, in deze instelling

(Geen verveling meer)

Het is de dans van de doden, de dans van de doden

(Over de nacht)

In deze instelling, in deze instelling

(Geen verveling meer)

Dans van de doden, dans van de doden

(Over de nacht)

In deze instelling, in deze instelling

(Geen verveling meer)

Er zijn zoveel snuisterijen

In mijn gehaaste geest

Beelden uit het verleden

Samengesteld uit bellen

Ik heb koude harten gezien

Meer onvruchtbaar dan ijsschots

Ik wil alleen kleuren

En het fijne zand van de Marquesas-eilanden

Vanaf hier teleurgesteld over "dit" en "dat"

Prachtig zijden ondergoed

En vrienden aan het infuus

wij channelen

De slechte droom van cannabis

We analyseren, we bagatelliseren

Maar niets wordt vergeten

fouten

De jeugd

De toekomst

instincten

Spectres en hun esthetische looks

Wie houdt de trein vast?

Er zijn slechte herinneringen

Wie ontmoet je op een dag

Met hoffelijke taal

Een junk-glimlach

Je dacht dat ze gerookt waren

Begraven en gezegend

Maar ze kwamen om je te stelen

Je laten zweten en je straffen

Beweging is niet meer beheersbaar

Niemand lacht

Harten lijken gekloofd

En de geesten te gespannen

Als ik het leven tegenkom

Ik bied hem een ​​boeket aan

Om de vergrendeling te openen:

Uit zijn papegaaienhart

Zo herhaalt ze zichzelf

Zo zie ik het aankomen

Het maakt me een beetje minder dom

Wanneer ik chat met mijn toekomst

Het is de dans van de doden, de dans van de doden

(Over de nacht)

In deze instelling, in deze instelling

(Geen verveling meer)

Het is de dans van de doden, de dans van de doden

(Over de nacht)

In deze instelling, in deze instelling

(Geen verveling meer)

Het is de dans van de doden, de dans van de doden

(Over de nacht)

In deze instelling, in deze instelling

(Geen verveling meer)

Dans van de doden, dans van de doden

(Over de nacht)

In deze instelling, in deze instelling

(Geen verveling meer)