Gibsy Melody - Noël Coward

Passing a song to you both sad and true

About a highly born Hungarian

Though gypsy blood was red her blood was blue

And very definitely Arian

She loved a proletarian

In a valley far away

A gypsy minstrel came to play

A serenade

Everyone from far and near

Collected in the woods to hear

The tune he played

Wild and free

That haunting melody

Enchanted maid and man

Young and old believed the tales he told

And joined his caravan;

A most impulsive foolish man

Their troubles then began

The rain soon brought them home again

No longer wild and free

Snow and hail

Had made that nightingale

Sound very much off key

A sorry tale you will agree

What fools these mortals be

But one poor lady left her heart behind

And from that moment life was sad for her

Naught could bring comfort to her troubled mind

Which on the whole was very bad for her

That is why

To any gypsy passing by

She’d always sigh:

«Play me a gypsy melody from far away

An echo wild and gay

From forgotten yesterday

My lonely heart can still remember

The magic nights beneath the open sky

So gypsy play for me

That song I love until the day I die

My lonely heart can still remember

Those magic nights beneath the open sky

So gypsy play for me

That song I love until the day I die

Een lied doorgeven aan jullie, zowel verdrietig als waar

Over een hooggeboren Hongaar

Hoewel zigeunerbloed rood was, was haar bloed blauw

En heel zeker Arian

Ze hield van een proletariër

In een vallei ver weg

Er kwam een ​​zigeunerminstreel spelen

Een serenade

Iedereen van heinde en verre

Verzameld in het bos om te horen

Het deuntje dat hij speelde

Wild en vrij

Die beklijvende melodie

Betoverde meid en man

Jong en oud geloofden de verhalen die hij vertelde

En voegde zich bij zijn karavaan;

Een meest impulsieve dwaze man

Hun problemen begonnen toen

De regen bracht ze al snel weer thuis

Niet langer wild en gratis

Sneeuw en hagel

Had die nachtegaal gemaakt

Klinkt erg off-key

Een sorry verhaal, daar ben je het mee eens

Wat voor dwazen zijn deze stervelingen?

Maar een arme dame liet haar hart achter

En vanaf dat moment was het leven verdrietig voor haar

Niets kon troost bieden aan haar onrustige geest

Wat over het algemeen erg slecht voor haar was

Dat is de reden

Aan elke zigeuner die langskomt

Ze zou altijd zuchten:

"Speel me een zigeunermelodie van ver weg"

Een echo wild en homo

Van gisteren vergeten

Mijn eenzame hart kan het zich nog herinneren

De magische nachten onder de blote hemel

Dus zigeunerspel voor mij

Dat liedje waar ik van hou tot de dag dat ik sterf

Mijn eenzame hart kan het zich nog herinneren

Die magische nachten onder de blote hemel

Dus zigeunerspel voor mij

Dat liedje waar ik van hou tot de dag dat ik sterf