Rite of the Slaying Tongue - Nightbringer

Om, throttle, throttle, stand, stand, bind, bind

Slay, slay, burn, burn, bellow, bellow, blast, blast

We are as neophytes within the hoary temple of the dead

The contemplators of all states of loathsomeness

We dance with the denizens of the charnel ground

In the glow of the funeral pyre

Beneath the black arch of desolate night

We are the skull-bearers

Who would dare to sound the thigh-bone trumpets

To call forth our murdering shadows

May their darkness eat at our flesh

And thresh the profane body from subtle bones

We are the consumers and we are the consumed

We offer the horrid oblations of our skin

We offer the dread libations of the blood of our hearts

We sate Death’s shadow, that which ever hungers

We call forth unclean eidolons

Husks of self.

Come ye forth

From dens of inner depravation

As we swirl in maddening frenzy

Through the midnight marshes to awake them

In their ravenous and desperate hunger

Our horns beseech the very Lord of Death

To drive his trident

Through the three chambers of our existence

In throws of ecstatic death

We rend the fabric of the world

To gaze with a fixed serpent iris

Into the darkness that is beyond darkness

Oh Devi, without knowledge of thy power

Liberation is mere mockery!

Oh Devi-L, without knowledge of thy power

Liberation is mere mockery!

Speech of the Slaying Tongue

Black breath of fire

Burning wind of my mouth

Raising shadow from pyre

My self-murdering darkness

Oh, famished ones come

Heed the winds of dread will

Hear the call of my tongue

Fire as breathe I utter my end

Bringing shadows of death to gnash and to rend!

Om, gas geven, gas geven, staan, staan, binden, binden

Dood, dood, brand, brand, brul, brul, ontploffing, ontploffing

We zijn als neofieten in de grijze tempel van de doden

De beschouwers van alle staten van walging

We dansen met de bewoners van de knekelgrond

In de gloed van de brandstapel

Onder de zwarte boog van de desolate nacht

Wij zijn de schedeldragers

Wie zou de trompetten van het dijbeen durven laten klinken?

Om onze moordende schaduwen op te roepen

Moge hun duisternis ons vlees eten

En dors het goddeloze lichaam van subtiele botten

Wij zijn de consumenten en wij zijn de geconsumeerde

We bieden de afschuwelijke offergaven van onze huid aan

We bieden de gevreesde plengoffers van het bloed van ons hart

We verzadigen de schaduw van de dood, die ooit hongert

We roepen onreine eidolons op

Kaf van zichzelf.

Kom naar voren

Uit holen van innerlijke verdorvenheid

Terwijl we in waanzinnige razernij ronddraaien

Door de middernachtelijke moerassen om ze wakker te maken

In hun vraatzuchtige en wanhopige honger

Onze hoorns smeken de ware Heer van de Dood

Om zijn drietand te besturen

Door de drie kamers van ons bestaan

In extatische dood

We scheuren het weefsel van de wereld

Staren met een vaste slangeniris

In de duisternis die voorbij de duisternis is

Oh Devi, zonder kennis van uw macht

Bevrijding is slechts een aanfluiting!

Oh Devi-L, zonder kennis van uw macht

Bevrijding is slechts een aanfluiting!

Toespraak van de dodende tong

Zwarte adem van vuur

Brandende wind van mijn mond

Schaduw opheffen van brandstapel

Mijn zelfmoordende duisternis

Oh, hongerigen komen

Luister naar de winden van angstzalen

Hoor de roep van mijn tong

Vuur als adem ik uit mijn einde

Schaduwen des doods brengen om te knarsen en te scheuren!