Feast of the Manes - Nightbringer

Come unto me Seraphim de Sopor Sec ulum

I offer my flesh and blood that I may pluck a feather from the wings of the

Angel of Death

May it be a quill with which I scribe the forms of thy sacred names

From the sanguine of my heart and open the gates to the labyrinth beyond

slumber and death

Relinquishing my corporeal form to shadow as I will pass beyond in luminous form

With serpent tongue I summon those shades that would taste of the gifts of the

living

I, psychopomp to the agape of the stygian maze

But one star shines tenebrous upon these colossal depths

Nefarious pulsing Daemon’s Head, risen in culmination above the atramentous

wastes

Sup upon these vestments I cast away, oh shambling eidolons and shadow forms of

murk and drear

And lay bare the knowledge unbegotten of any god

I ride the currents of Erebus upon ebon wings into aphonic gulfs unending

As a star new born I have become

A beacon in the abyss

Kom tot mij Seraphim de Sopor Sec ulum

Ik bied mijn vlees en bloed aan opdat ik een veer uit de vleugels van de

Engel van de dood

Moge het een ganzenveer zijn waarmee ik de vormen van uw heilige namen schrijf

Vanuit het sanguinische van mijn hart en open de poorten naar het labyrint daarachter

slaap en dood

Mijn lichamelijke vorm afstaan ​​aan schaduw als ik voorbij zal gaan in lichtgevende vorm

Met slangentong roep ik die tinten op die zouden smaken naar de gaven van de

levend

Ik, psychopomp naar de agape van het stygische doolhof

Maar één ster straalt zwak op deze kolossale diepten

Nefarious pulserende Daemon's Head, gestegen in culminatie boven het atramenteuze

afval

Sup op deze gewaden die ik weggooi, oh schuifelende eidolons en schaduwvormen van

duister en somber

En leg de kennis bloot die ongeboren is van welke god dan ook

Ik berijd de stromingen van Erebus op ebben vleugels in oneindige afonische golven

Als een pasgeboren ster ben ik geworden

Een baken in de afgrond