The River Lethe - Nightbringer

The River Lethe

The Raven sears above as the Serpent stirs below

And cancerous wombs vomit forth black prodigies before the throne of Saturn

Behold, These children born with wounded eyes, severed tongues and the death

veil adorned

Who slither upon their bellies towards the Black Sun, flesh withering within

the light

All rot, ruin and decay

Below, blood stained lips wet pious hands in sermon of silence and slumber

This is the Fall

A choir of dying children upon the ramparts

The River of Blood flows once more

And the starving of a thousand begins anew the great feast for the One

The stricken crawl forth wailing towards the raging streams of chaos

Unto the gluttony of the Devouring Maw

May the waters swallow them all

These blind and ruined souls, who wander aimlessly within the labyrinthine

walls of pitch

The Black River swells to receive them

Oh, great lake of sorrow

The sea of slumber in which the weak and weary are cast

In which all within struggle for breath with no respite

Poison is what the breathe

Within the depths of sorrow all shall drown and be undone

De rivier de Lethe

De raaf schroeit boven terwijl de slang beneden beweegt

En kankerachtige baarmoeders braken zwarte wonderkinderen uit voor de troon van Saturnus

Zie, deze kinderen geboren met gewonde ogen, afgehakte tongen en de dood

sluier versierd

Die op hun buik naar de Zwarte Zon glijden, vlees dat van binnen verwelkt?

het licht

Allemaal rot, verval en verval

Hieronder, met bloed bevlekte lippen natte vrome handen in een preek van stilte en slaap

Dit is de herfst

Een koor van stervende kinderen op de wallen

De Rivier van Bloed stroomt weer

En de honger van duizend begint opnieuw, het grote feest voor de Ene

De getroffenen kruipen voort, jammerend naar de razende stromen van chaos

Tot de gulzigheid van de verslindende Maw

Moge de wateren ze allemaal opslokken

Deze blinde en geruïneerde zielen, die doelloos ronddwalen in het labyrintische...

muren van toonhoogte

De Black River zwelt op om ze te ontvangen

Oh, groot meer van verdriet

De zee van sluimer waarin de zwakken en vermoeiden zijn geworpen

Waarin iedereen binnenin zonder uitstel naar adem worstelt

Gif is wat het ademt

In de diepten van verdriet zal iedereen verdrinken en ongedaan worden gemaakt