Caput Draconis - Black Saturn - Nightbringer

Behold, he whose ebon nimbus blots out the face of god

He who weaves the Lethean spirit about the dying hearts of man

He who art the Black Dawn raised to enfold the earth within starless pitch

Concealing the splendors of heaven

Arch- glutton who feasts upon the flesh of infancy with prolicidal hunger

Imperator of beguilement and the unbroken dream whose gramarge hath entangled

my being alow the soporic waters

From my somnolence I now stir, for through the pathways of thy hidden vestiges

unveiled

Within this sweven underdark, I have gained the Gateway of Dawn, and I awaken

Arisen that I may behold thee, O' puissant lord, with eyes unveiled

And thy Name with the first first breath of life

At which thy gates are thrown wide, baring me no longer from thy high-sealed

sovereignty

Verify I come forth in tempest, crowed with flames and a vest of unyielding

night

Betwixt the houses of slumber and awakening, to slay thee with the adamant

spears of my tongue

And usurp thy palace of death, sealing myself within thy star-fire throne

Resplendent above

My wings unfurling sable across the blazing heavens

As I consume my brood in bounty

Satiating the hunger of a god

Zie, hij wiens ebonnimbus het gezicht van god uitwist

Hij die de Lethean-geest weeft over de stervende harten van de mens

Hij die de Zwarte Dageraad is, is opgewekt om de aarde te omhullen in een sterrenloos veld

De pracht van de hemel verbergen

Aartsvraat die zich tegoed doet aan het vlees van de kindertijd met overvloedige honger

Imperator van verleiding en de ongebroken droom waarvan de grammatica verstrikt is geraakt

mijn wezen in de soporische wateren

Van mijn slaperigheid roer ik me nu, want door de paden van uw verborgen overblijfselen

onthuld

Binnen deze zeven donkere duisternis heb ik de Poort van de Dageraad gekregen, en ik ontwaak

Sta op dat ik u kan aanschouwen, o machtige heer, met ontsluierde ogen

En uw naam met de eerste eerste ademtocht van het leven

Waarbij uw poorten wijd worden geworpen, mij niet langer ontsluitend van uw hoogverzegelde

soevereiniteit

Controleer of ik tevoorschijn kom in storm, kraaiend van vlammen en een vest van onbuigzaam

nacht

Tussen de huizen van sluimering en ontwaken, om u te doden met de onvermurwbaar

speren van mijn tong

En usurp uw paleis van de dood, mezelf verzegelend binnen uw ster-vuur troon

Schitterend hierboven

Mijn vleugels ontvouwen sabelmarter over de laaiende hemel

Terwijl ik mijn kroost in overvloed consumeer

De honger van een god stillen