Венок - Нигатив

Голосила, причитала, плакала

В путь последний проводила Якова

В канун поминок да застолья знатного

С перебранкой, пьянкой да дракой

Голосила, причитала, плакала

В грудь себя била и в обмороки падала

Носом шмурыгала, платочек жмакала

Горе оно ж такое — у всех одинаково

То верещала шёпотом, то закричит в голос:

«Как он красив-то был, когда молод и холост

Ой, бабаньки, какой умный да какой добрый

Знакомились, на нём куртка с дырками, шапка бобр

Всё хлопотала на ним, холила, лелеяла

Всё прощала, принимала любую затею его

Оберегала, да бабскую гнула-то спину

Господя, на кого ж ты меня покинул.»

Жена молчит, теперь племянники тут как тут

Ревут две, три, потом пять минут

Слёз пруди пруд, вспоминают детство

Все средства прут, коль дело до наследства

Эти затихли, соседка подхватила

Завыла, забылась, чуть не перехвалила

Упомянула вскользь, так сказать, не о чём

Что оставил не поделённым общий он балкон

Все поочередно потом по обычаю

Соревновались склокой той в косноязычии

Принесли табличку, лопаты для земли

Повздыхали, да умчали хавать борщ, пирожки

Голосила, причитала, плакала

В путь последний проводила Якова

В канун поминок да застолья знатного

С перебранкой, пьянкой да дракой

Голосила, причитала, плакала

В грудь себя била и в обмороки падала

Носом шмурыгала, платочек жмакала

Горе оно ж такое — у всех одинаково

Красив?

Да простая рязанская морда

Красив, как грязи ком или, скажем, оглобля

В школе отмучился на тройки, правда на твёрдые

Чего нам тут сказать, зато реально добрым был

С ухмылкою топил щенков и котят Таненых

Ей да сыну старшому ремнём проводя воспитание

И не сдержался, престарелую сгубил маменьку,

А что поделать?

Нужна была квартира в Марьино

Любви не было пламенной, — здесь вопрос

Даже если не считаем мы жены трижды сломанный нос

Не тебе домино, не охоты с мужиками

Сварливая баба скажет, всякий хуже цунами

Две работы неё ради, шабаш по выходным

Мужик из крови и плоти превратился в дым

Дома не пил, лишь тайком от неё за баками

Инфаркт там и разбил, да уложил рядом с собаками

Голосила, причитала, плакала

В путь последний проводила Якова

В канун поминок да застолья знатного

С перебранкой, пьянкой да дракой

Голосила, причитала, плакала

В грудь себя била и в обмороки падала

Носом шмурыгала, платочек жмакала

Горе оно ж такое — у всех одинаково

Есть ли дно у пропасти, куда мы падаем?

Ядро ли там земное, ворота ли адовы?

Заповеди где найти, чтобы нас оправдывать?

Не осталось ни добра, ни любви, ни правды ведь

Нет ни мест уже святых, ни людей

Чувств ярких не найти, да ярких идей

Лицемерим, лжём, крадём, тому и рады мы

Ибо нету дна у пропасти, куда мы падаем

Gestemd, geklaagd, gehuild

Yakov was de laatste die hem vergezelde op zijn weg

Aan de vooravond van een wake en een nobel feest

Met gedoe, drank en ruzie

Gestemd, geklaagd, gehuild

Ze sloeg zichzelf in de borst en viel flauw

Ze snuffelde aan haar neus, kauwde op haar zakdoek

Wee is zo - iedereen is hetzelfde

Nu gilde ze fluisterend, dan zal ze hardop schreeuwen:

“Wat was hij knap toen hij jong en vrijgezel was

Oh, dames, wat slim en aardig

We hebben elkaar ontmoet, hij draagt ​​een jas met gaten, een beverhoed

Ze was met hem bezig, gekoesterd, gekoesterd

Alles vergeven, elke onderneming aanvaarden

Beschermd, maar de vrouw heeft haar rug gebogen

Heer, aan wie hebt u mij verlaten.

De vrouw zwijgt, nu zijn de neefjes daar

Roer twee, drie, dan vijf minuten

Tranen zijn dertien in een dozijn, onthoud de kindertijd

Alle middelen worden gebruikt als het gaat om overerving

Deze vielen stil, de buurman nam op

Huilde, vergat, bijna geprezen

Ik noemde in het voorbijgaan, om zo te zeggen, niets

Wat liet hij onverdeeld gemeenschappelijk balkon?

Alles op zijn beurt dan volgens gewoonte

Concurreerde met dat gekibbel in tonggebonden

Ze brachten een teken, schoppen voor de aarde

Ze zuchtten en renden weg om borsjt, taarten te eten

Gestemd, geklaagd, gehuild

Yakov was de laatste die hem vergezelde op zijn weg

Aan de vooravond van een wake en een nobel feest

Met gedoe, drank en ruzie

Gestemd, geklaagd, gehuild

Ze sloeg zichzelf in de borst en viel flauw

Ze snuffelde aan haar neus, kauwde op haar zakdoek

Wee is zo - iedereen is hetzelfde

Knap?

Ja, een eenvoudige Ryazan-snuit

Mooi, als een klomp vuil of, laten we zeggen, schachten

Op school was hij uitgeput voor triples, hoewel voor solid

Wat kunnen we hier zeggen, maar hij was erg aardig

Met een grijns verdronk hij de puppy's en kittens van Tanenykh

Zij en haar oudste zoon geven les met een riem

En hij kon zich niet bedwingen, hij ruïneerde de bejaarde moeder,

En wat te doen?

Een appartement nodig in Maryino

Liefde was niet vurig - hier is de vraag

Zelfs als we de gebroken neus van de vrouw niet drie keer tellen

Geen dominostenen voor jou, geen jagen met mannen

Een knorrige vrouw zal zeggen, iedereen is erger dan een tsunami

Twee banen voor haar, weekend sabbat

Een man van bloed en vlees veranderd in rook

Ik dronk niet thuis, alleen stiekem van haar achter de tanks

Ik kreeg daar een hartaanval en legde het naast de honden

Gestemd, geklaagd, gehuild

Yakov was de laatste die hem vergezelde op zijn weg

Aan de vooravond van een wake en een nobel feest

Met gedoe, drank en ruzie

Gestemd, geklaagd, gehuild

Ze sloeg zichzelf in de borst en viel flauw

Ze snuffelde aan haar neus, kauwde op haar zakdoek

Wee is zo - iedereen is hetzelfde

Is er een bodem aan de afgrond waar we vallen?

Is het de kern van de aarde, zijn het de poorten van de hel?

Waar kunnen we geboden vinden om ons te rechtvaardigen?

Er is tenslotte geen goed, geen liefde, geen waarheid

Er zijn geen heilige plaatsen, geen mensen

Je kunt geen heldere gevoelens vinden, maar heldere ideeën

We zijn hypocrieten, we liegen, we stelen, daar zijn we blij mee

Want er is geen bodem in de afgrond waar we vallen