Лавина - Нигатив

Монотонная, тусклая, блеклая, узкая

Тянется дней вереница

Мы в бездонное небо не пялимся

И журавлей нам сменили синицы

Нам не снится Эдем по ночам и теперь

По ночам нам все чаще не спится

Жизнь впрягает в обоз нас самих

Без колес под откос, колесница там мчится,

Но внезапно твой образ возник

Одинокая средь суеты, ослепительной вспышкой на миг

Осветив этот мир неживой пустоты

Ум оставил меня, он растаял, озяб, он хандрит

И он словно простыл, я пытался сбежать

Толкотня да возня, ведь вдали полыхали мосты

Воздух чист, солнце-диск

По одной зажигает пылинки

Пусть безудержно выдает твист

И беспомощной воли ужимки

Слышен гул там вдали, под покровом

Студеной искрящейся призрачной дымки

И на теплое сердце мое

Аккуратно ложатся снежинка к снежинке

И ты сошла будто лавина

Сошла будто лавина

Сокрушила, сгребла, растоптала

Смела все в душе моей непоправимо

Ты сошла будто лавина

Сошла будто лавина

Не стоять, не уйти, нет преград на пути

Против силы той неумолимой

И ты сошла будто лавина

Сошла будто лавина

Ты сошла будто лавина

Сошла будто лавина

Время лечит и шансы спастись все же есть

Все секунды здесь на перечет

Вот смотри я забыть таки смог запах губ

Водопады волос на плечо

Я делами себя завалил, этот хлам растопил

Бегут слезы ручьем, так неделя сменяет недели

И верю еще чуть-чуть и извлечем

Оступился и вот та ошибка, что все долгие месяцы стоит

Я б не мешкая отдал до нитки свое

Ледяной, чтобы взгляд тот не помнить

Чтоб не снился изгиб той улыбки

Линии и белоснежной ладони

И врывается вьюга в такой беззащитный

Острог мой, как в карточный домик

И ты сошла будто лавина

Сошла будто лавина

Сокрушила, сгребла, растоптала

Смела все в душе моей непоправимо

Ты сошла будто лавина

Сошла будто лавина

Не стоять, не уйти, нет преград на пути

Против силы той неумолимой

И ты сошла будто лавина

Сошла будто лавина

Ты сошла будто лавина

Сошла будто лавина

Eentonig, saai, vervaagd, smal

De reeks van dagen strekt zich uit

We staren niet in de bodemloze lucht

En de kraanvogels werden vervangen door tieten

We dromen 's nachts niet van Eden en nu

'S Nachts kunnen we steeds minder slapen

Het leven spant ons in voor het konvooi

Zonder wielen van een helling, snelt de wagen daarheen,

Maar plotseling verscheen je afbeelding

Eenzaam te midden van de drukte, even een verblindende flits

Deze wereld van levenloze leegte verlichten

De geest heeft me verlaten, het is gesmolten, gekoeld, het kreunt

En hij leek verkouden te worden, ik probeerde te ontsnappen

Drukte en ophef, want in de verte laaiden de bruggen

De lucht is schoon, de zon is een schijf

Een voor een, ontsteekt de stofdeeltjes

Laat de twist ongecontroleerd

En hulpeloze wil capriolen

Er wordt daar in de verte gerommel gehoord, onder dekking

Ijzige sprankelende spookachtige waas

En naar mijn warme hart

Een sneeuwvlok valt zachtjes op een sneeuwvlok

En je kwam naar beneden als een lawine

Kwam naar beneden als een lawine

Verpletterd, geharkt, vertrapt

Veegde alles onherstelbaar in mijn ziel

Je kwam naar beneden als een lawine

Kwam naar beneden als een lawine

Sta niet, ga niet weg, er zijn geen obstakels onderweg

Tegen de kracht van dat onverbiddelijke

En je kwam naar beneden als een lawine

Kwam naar beneden als een lawine

Je kwam naar beneden als een lawine

Kwam naar beneden als een lawine

De tijd heelt en er zijn nog steeds kansen om gered te worden

Alle seconden worden hier geteld

Kijk, ik ben de geur van lippen nog steeds vergeten

Haaruitval op de schouder

Ik overweldigde mezelf met zaken, smolt deze onzin

Tranen lopen als een stroom, dus de week volgt op de weken

En ik geloof een beetje meer en we zullen eruit halen

Ik struikelde en dit is de fout die al die lange maanden heeft gestaan

Ik zou niet aarzelen om mijn

Ijzig, zodat de look niet onthoudt

Zodat de buiging van die glimlach niet droomt

Lijnen en sneeuwwitte palmen

En een sneeuwstorm breekt in in zo'n weerloos

Mijn gevangenis is als een kaartenhuis

En je kwam naar beneden als een lawine

Kwam naar beneden als een lawine

Verpletterd, geharkt, vertrapt

Veegde alles onherstelbaar in mijn ziel

Je kwam naar beneden als een lawine

Kwam naar beneden als een lawine

Sta niet, ga niet weg, er zijn geen obstakels onderweg

Tegen de kracht van dat onverbiddelijke

En je kwam naar beneden als een lawine

Kwam naar beneden als een lawine

Je kwam naar beneden als een lawine

Kwam naar beneden als een lawine