Признание - Нигатив

Пускай старинный слог мой

Вас не смутит нисколько

Вы лишь его достойны,

А модных слов — довольно!

На веки ваш невольный

Амур, что дружит с болью

Меня пронзит стрелой

И потерял покой я…

Разве бы я дерзнул на новизну

В описании бездны глаз тех, в коих я тону

Фразы так не любезны, слова все лгут

И не уместны песни с грустью, струны как прут

О, муза, молю тебя!

О, Мельпомена

Будь другом верным мне в труде сём сокровенном!

Путь внемлет слух того создания небесного

Позволь поведать ей, насколько бедствую

Как трепетно мысли порхают, когда рядом с ней

И кроме встречи я не чаю прочих радостей!

Отрада дней и ночей, мечты сладостные

Всё она, всё она одна, но как подойти?

Не смею даже шёпотом имя её вымолвить

Пустеет душа робкая, лишь вижу её из дали…

Но мне довольно быть тенью попросту

Восхищаться голосом, любоваться поступью…

Пускай старинный слог мой

Вас не смутит нисколько

Вы лишь его достойны,

А модных слов — довольно!

На веки ваш невольный

Амур, что дружит с болью

Меня пронзит стрелой

И потерял покой я…

С утра и до самого рассвета

Ищу всюду вас, лечу проворнее ветра

Посредственный пиит, одет весьма бедно

Не знаменит в салонах, увы, читаю редко

Чу!

Говорят её ждут на балу

Мчу туда безумный словно в новолуние!

Дворецкого спрошу смущенно, с видом глупым

— А не было такой-то?

— Ждём с минуты на минуту…

Неистово сердце стучит, норовя выскочить

Ум молчит, поверженный, ладаном истекая

Скажите, я всё гадаю, вы ангел во плоти либо

На Землю выпущенное создание Аида?

Вошла… Так холодна, безмятежна

Уста улыбку шлют какому-то невежде…

Простак!

Теперь хоть прямиком на плаху

Вы не моя и раз так…

— Идите На Хуй!

— Так, господа, ну-ка всем молчать!

— Пардон, пардон, пардон, корнет

— Вы не моя… Вы не моя и раз так… Знать я дал маху!

Как не стыдно?

Ещё офицеры…

— Не повторится больше, простите, простите, корнет, простите, тысяча извинений

— Продолжим…

Пускай старинный слог мой

Вас не смутит нисколько

Вы лишь его достойны,

А модных слов — довольно!

На веки ваш невольный

Амур, что дружит с болью

Меня пронзит стрелой

И потерял покой я…

Laat mijn oude lettergreep

Je hebt er helemaal geen last van

Je verdient het alleen

En modieuze woorden zijn genoeg!

Voor altijd je onvrijwillige

Cupido, die bevriend is met pijn

Ik ben doorboord door een pijl

En ik verloor mijn rust...

Zou ik het aangedurfd hebben tot nieuwigheid

In de beschrijving van de afgrond van de ogen van degenen waarin ik verdrink

Zinnen zijn niet zo aardig, woorden liegen allemaal

En liedjes met droefheid zijn niet gepast, snaren zijn als een roede

Oh muze, ik smeek je!

Oh Melpomene

Wees een trouwe vriend voor mij in dit geheime werk!

Het pad luistert naar het horen van dat hemelse schepsel

Laat me haar vertellen hoe ellendig ik ben

Hoe trillende gedachten fladderen als ze naast haar staan

En buiten de ontmoeting heb ik geen andere geneugten!

Vreugde van dagen en nachten, zoete dromen

Ze is alles, ze is helemaal alleen, maar hoe te benaderen?

Ik durf haar naam niet eens te fluisteren

De schuchtere ziel is leeg, ik zie het alleen van ver...

Maar het is genoeg voor mij om slechts een schaduw te zijn

Bewonder de stem, bewonder de gang ...

Laat mijn oude lettergreep

Je hebt er helemaal geen last van

Je verdient het alleen

En modieuze woorden zijn genoeg!

Voor altijd je onvrijwillige

Cupido, die bevriend is met pijn

Ik ben doorboord door een pijl

En ik verloor mijn rust...

Van 's morgens tot het ochtendgloren

Ik zoek je overal, ik vlieg sneller dan de wind

Matige piit, erg slecht gekleed?

Niet beroemd in salons, helaas lees ik zelden

Chu!

Ze zeggen dat ze op haar wachten op het bal

Ik haast me daar gek als op een nieuwe maan!

Ik zal de butler beschaamd vragen, met een domme blik

- Was er niet zo en zo?

- We wachten van minuut tot minuut ...

Woedend klopt het hart, strevend om eruit te springen

De geest is stil, verslagen, wierook vloeit

Vertel me, ik blijf me afvragen of je een engel in het vlees bent of

Een schepsel van Hades vrijgelaten op aarde?

Binnengekomen ... Zo koud, sereen

Mond stuurt een glimlach naar een onwetende...

Simpel!

Nu in ieder geval direct naar het hakblok

Je bent niet van mij, en als dat zo is...

- Ga neuken!

- Dus heren, laat iedereen zwijgen!

— Sorry, sorry, sorry, cornet

- Je bent niet van mij... Je bent niet van mij, en als dat zo is... Om te weten dat ik gefaald heb!

Hoezo niet beschaamd?

Meer officieren...

- Zal niet meer gebeuren, sorry, sorry, cornet, sorry, duizend excuses

- Laten we doorgaan...

Laat mijn oude lettergreep

Je hebt er helemaal geen last van

Je verdient het alleen

En modieuze woorden zijn genoeg!

Voor altijd je onvrijwillige

Cupido, die bevriend is met pijn

Ik ben doorboord door een pijl

En ik verloor mijn rust...