Охота - Нигатив

В начале мая, отбившись кое-как от стаи

Где-то клыками, где-то визгом тихим, где-то лаем

Волчица вышла из ущелья нервно озираясь

Волчата тарабанили в живот, и дождалась их

Суетливо разместилась в вновь обретённом логове

Скулила, бессильно билась о стены пологие

Месяц красовался на небе, тучи изгнав прочь

В эту ночь родила четыре сына, одну дочь

Трепещущим безликим и слепым серым комком

Волчата прижимались к матери, кормились молоком,

А та, то забываясь сном, то проснувшись в тревоге

Довольная облизывала морды, спины, но

Лишь вторым днём привлечённая ручьём вышла волчица

Спешит напиться, за ней безжизненный хвост волочиться

Вода искриться, унося вниз поток свой быстрый

И звенела тишина, нежданно грянул выстрел

Так странно в нашем с вами двадцать первом веке

Не меха ради или мяса, а так для потехи

Убивают тех, кому обязаны так многим

Не люди и не звери, а что-то в среднем роде

Так странно в нашем с вами двадцать первом веке

Не меха ради или мяса, а так для потехи

Убивают тех, кому обязаны так многим

Не люди и не звери, а что-то в среднем роде

Смеркалось, пламя костра неба касалось

Всех добытчиков скомкала пьяная усталость

Казалось в них осталось малость от людей

Только смех, дома, не каких чувств или идей

Природа долго наблюдала, стиснув зубы

Затем грубо грянул гром, будто бы атаки трубы

И оттуда из темноты словно надвигалась смерть

Сперва каплю, затем две, три в себя впитала твердь

Обрушился поток на главы наших постояльцев

Мгла легла такая, что своих не видно пальцев

Вода сверху, вода сбоку, из скал и расщелин

Вода свергла всё потоком грязной сели

Искали потом две недели каждый как мог

И я сказать не смею, в поисках помог ли Бог

И кое-как найти сумели двух из четырёх

Мир на тебя нацелен, если мир у твоих ног

Так странно в нашем с вами двадцать первом веке

Не меха ради или мяса, а так для потехи

Убивают тех, кому обязаны так многим

Не люди и не звери, а что-то в среднем роде

Так странно в нашем с вами двадцать первом веке

Не меха ради или мяса, а так для потехи

Убивают тех, кому обязаны так многим

Не люди и не звери, а что-то в среднем роде

Begin mei, nadat ik op de een of andere manier de kudde had afgeweerd

Ergens met hoektanden, ergens met een zacht gepiep, ergens met geblaf

De wolvin kwam uit de kloof en keek zenuwachtig om zich heen

De welpen sloegen op de buik en wachtten op hen

Fussily genesteld in een nieuw gevonden hol

Ze jankte, sloeg hulpeloos tegen de schuine muren

De maan pronkte in de lucht en verdreef de wolken

Die nacht beviel ze van vier zonen, een dochter

Bevende gezichtsloze en blinde grijze bult

De wolvenwelpen klampten zich vast aan hun moeder, gevoed met melk,

En die, ofwel vergeten in een droom, of wakker worden in angst

Tevreden likte muilkorven, ruggen, maar

Pas op de tweede dag kwam er een wolvin naar buiten, aangetrokken door een stroompje

In een haast om dronken te worden, sleept een levenloze staart haar achterna

Het water schittert en voert zijn snelle stroom mee

En stilte klonk, plotseling klonk er een schot

Zo vreemd in onze eenentwintigste eeuw

Niet voor bont of vlees, maar voor de lol

Dood degenen die zoveel schuldig zijn

Geen mensen en geen dieren, maar iets in de middelste soort

Zo vreemd in onze eenentwintigste eeuw

Niet voor bont of vlees, maar voor de lol

Dood degenen die zoveel schuldig zijn

Geen mensen en geen dieren, maar iets in de middelste soort

Het werd donker, de vuurvlammen van de lucht raakten elkaar

Alle mijnwerkers verfrommeld dronken vermoeidheid

Het leek alsof er weinig mensen meer in zaten

Alleen gelach, thuis, geen gevoelens of ideeën

De natuur keek lang toe met opeengeklemde tanden

Toen brulde de donder ruw, alsof een trompetaanval

En van daaruit, vanuit de duisternis, leek de dood te naderen

Eerst een druppel, dan twee, drie, het firmament geabsorbeerd

Een overstroming sloeg de hoofden van onze gasten

De mist viel zodat je je vingers niet kunt zien

Water van bovenaf, water van de zijkant, van rotsen en spleten

Water gooide alles omver met een stroom vuile modderstromen

Daarna zochten ze twee weken, elk zo goed als ze konden

En ik durf niet te zeggen of God heeft geholpen bij het zoeken

En op de een of andere manier erin geslaagd om twee van de vier te vinden

De wereld is op jou gericht als de wereld aan je voeten ligt

Zo vreemd in onze eenentwintigste eeuw

Niet voor bont of vlees, maar voor de lol

Dood degenen die zoveel schuldig zijn

Geen mensen en geen dieren, maar iets in de middelste soort

Zo vreemd in onze eenentwintigste eeuw

Niet voor bont of vlees, maar voor de lol

Dood degenen die zoveel schuldig zijn

Geen mensen en geen dieren, maar iets in de middelste soort