Partirò - Nesli

Io, io partirò

per non pensarti più.

Io, io partirò

per non tornare più.

io, io partirò

per non pensarti più.

(per non pensarti più, per non pensarti più)

Partirò dritto dal cuore, è la strada per capire.

E che tutte le parole servano, che servano a non morire.

Partirò e sarà di domenica, prima le nuvole e adesso il sole.

E se la gente dimentica, partirò da questa prigione;

per non avere niente, così nulla andrà perduto,

per sentirmi benvenuto, per un mondo nuovo dopo il mondo caduto.

Partirò anche senza meta, senza acqua, senza scarpe,

tanto affido la mia vita al cielo, senza faccia e arte.

Io, io partirò

per non pensarti più.

Io, io partirò

per non tornare più.

io, io partirò

per non pensarti più.

(per non tornare più, per non tornare più)

Io, io partirò

per non pensarti più.

Io, io partirò

per non tornare più.

io, io partirò

per non pensarti più.

(per non tornare più, per non tornare più)

Partirò, l’ho sempre fatto.

L’attimo prima della tempesta.

La strada

corre veloce e dietro che cosa resta?

Partirò perché non sia questa, la fine di una promessa

a distruggere l’autostima e poi distruggere la bellezza.

Riparto da qui, da dove non c'è una strada.

La fine del tempo che conoscevo, al tempo che mi separa.

All’altra metà delle cose, perché non si può mai sapere.

Le parole hanno vita lunga, le paure hanno vita breve.

Io, io partirò

per non pensarti più.

Io, io partirò

per non tornare più.

io, io partirò

per non pensarti più.

(per non tornare più, per non tornare più)

Io, io partirò

per non pensarti più.

Io, io partirò

per non tornare più.

io, io partirò

per non pensarti più.

(per non tornare più, per non tornare più)

Partirò da dove mi hai lasciato:

quel silenzio, quell’incrocio.

Partirò nel buio della notte senza domani, senza risposte.

Partirò da questi scatoloni, le mie stagioni sono lì dentro.

Partirò dalle vecchie canzoni, guardando fuori e tenendo il tempo.

Io, io partirò p

er non pensarti più.

Io, io partirò

per non tornare più.

io, io partirò

per non pensarti più.

(per non pensarti più, per non pensarti più)

ik, ik zal vertrekken

om jou te vergeten.

ik, ik zal vertrekken

om nooit meer terug te keren.

ik, ik zal vertrekken

om jou te vergeten.

(om jou te vergeten, niet meer aan jou te denken)

Ik zal rechtstreeks vanuit het hart beginnen, het is de manier om te begrijpen.

En dat alle woorden nuttig zijn, dat ze niet dienen om te sterven.

Ik vertrek en het zal zondag zijn, eerst de wolken en nu de zon.

En als mensen het vergeten, verlaat ik deze gevangenis;

niets hebben, zodat er niets verloren gaat,

welkom voelen, voor een nieuwe wereld na de gevallen wereld.

Ik vertrek ook zonder bestemming, zonder water, zonder schoenen,

zo veel dat ik mijn leven aan de hemel toevertrouw, zonder gezicht en kunst.

ik, ik zal vertrekken

om jou te vergeten.

ik, ik zal vertrekken

om nooit meer terug te keren.

ik, ik zal vertrekken

om jou te vergeten.

(nooit meer terugkeren, nooit meer terugkeren)

ik, ik zal vertrekken

om jou te vergeten.

ik, ik zal vertrekken

om nooit meer terug te keren.

ik, ik zal vertrekken

om jou te vergeten.

(nooit meer terugkeren, nooit meer terugkeren)

Ik ga weg, dat heb ik altijd gedaan.

Het moment voor de storm.

De straat

loopt hard en wat blijft er achter?

Ik zal vertrekken zodat dit niet het einde is van een belofte

om het gevoel van eigenwaarde te vernietigen en vervolgens schoonheid te vernietigen.

Ik begin vanaf hier, van waar er geen weg is.

Het einde van de tijd die ik kende, de tijd die mij scheidt.

De andere helft van de dingen, want je kunt het nooit weten.

Woorden zijn van lange duur, angsten zijn van korte duur.

ik, ik zal vertrekken

om jou te vergeten.

ik, ik zal vertrekken

om nooit meer terug te keren.

ik, ik zal vertrekken

om jou te vergeten.

(nooit meer terugkeren, nooit meer terugkeren)

ik, ik zal vertrekken

om jou te vergeten.

ik, ik zal vertrekken

om nooit meer terug te keren.

ik, ik zal vertrekken

om jou te vergeten.

(nooit meer terugkeren, nooit meer terugkeren)

Ik zal beginnen waar je me achterliet:

die stilte, dat kruispunt.

Ik vertrek in het donker van de nacht zonder morgen, zonder antwoorden.

Ik zal beginnen met deze dozen, mijn seizoenen zitten erin.

Ik begin met de oude liedjes, uitkijken en de maat houden.

ik, ik zal vertrekken p

eh vergeet het maar.

ik, ik zal vertrekken

om nooit meer terug te keren.

ik, ik zal vertrekken

om jou te vergeten.

(om jou te vergeten, niet meer aan jou te denken)