La fine - Nesli

Chiedo scusa a chi ho tradito

E affanculo ogni nemico

Che io vinca o che io perda

È sempre la stessa merda

E non importa quanta gente ho visto

Quanta ne ho conosciuta

Questa vita ha conquistato me e io l’ho conquistata

«Questa vita» ha detto mia madre «figlio mio va vissuta

Questa vita non guarda in faccia e in faccia al massimo

Sputa»

Io mi pulisco e basta con la manica della mia giacca

E quando qualcuno ti schiaccia devi essere il primo che

Attacca

Non ce l’ho mai fatta, ho sempre incassato

E sempre incazzato, fino a perdere il fiato

Arriverà la fine, ma non sarà la fine

E come ogni volta ad aspettare e fare mille file

Con il tuo numero in mano e su di te un primo piano

Come un bel film che purtroppo non guarderà nessuno

Io non lo so chi sono e mi spaventa scoprirlo

Guardo il mio volto allo specchio ma non saprei disegnarlo

Come ti parlo, parlo da sempre della mia stessa vita

Non posso rifarlo e raccontarlo è una gran fatica

Vorrei che fosse oggi, in un attimo già domani

Per re-iniziare, per stravolgere tutti i miei piani

Perché sarà migliore e io sarò migliore

Come un bel film che lascia tutti senza parole

Non mi sembra vero e non lo è mai sembrato

Facile, dolce perché amaro come il passato

Tutto questo mi ha cambiato

E mi son fatto rubare forse gli anni migliori

Dalle mie paranoie e da mille altri errori

Sono strano lo ammetto, e conto più di un difetto

Ma qualcuno lassù mi ha guardato e mi ha detto:

«Io ti salvo stavolta, come l’ultima volta»

Quante ne vorrei fare ma poi rimango fermo

Guardo la vita in foto e già è arrivato un altro inverno

Non cambio mai su questo mai, distruggo tutto sempre

Se vi ho deluso chieder scusa non servirà a niente

Mijn excuses aan degenen die ik heb verraden

En neuk elke vijand

Of ik nu win of verlies

Het is nog steeds dezelfde shit

En het maakt niet uit hoeveel mensen ik heb gezien

Hoeveel heb ik geweten?

Dit leven heeft mij overwonnen en ik heb het overwonnen

«Dit leven» zei mijn moeder «mijn zoon moet geleefd worden»

Dit leven kijkt niet in het gezicht en in het gezicht ten volle

spugen "

Ik veeg gewoon af met de mouw van mijn jas

En als iemand je verplettert, moet je de eerste zijn

Aanval

Ik heb het nooit gehaald, ik heb altijd verzilverd

Hij is altijd boos, totdat hij buiten adem is

Het einde zal komen, maar het zal niet het einde zijn

En zoals elke keer om te wachten en duizend regels te maken

Met je nummer in de hand en een close-up van jou

Als een goede film waar helaas niemand naar kijkt

Ik weet niet wie ik ben en het maakt me bang om erachter te komen

Ik kijk naar mijn gezicht in de spiegel, maar ik kan het niet tekenen

Terwijl ik met je praat, heb ik het altijd over mijn eigen leven gehad

Ik kan het niet nog een keer doen en om te zeggen dat het een grote inspanning is

Ik wou dat het vandaag was, morgen al zo

Om opnieuw te beginnen, om al mijn plannen te verstoren

Omdat het beter zal zijn en ik beter zal zijn

Als een goede film die iedereen sprakeloos maakt

Het lijkt me niet echt en dat is het ook nooit geweest

Makkelijk, zoet, want bitter als vroeger

Dit alles heeft me veranderd

En ik heb misschien de beste jaren gestolen

Van mijn paranoia en duizend andere fouten

Ik ben vreemd, ik geef het toe, en ik tel meer dan één fout

Maar iemand daarboven keek me aan en zei:

"Ik red je deze keer, net als de vorige keer"

Hoeveel ik zou willen doen maar dan blijf ik stil

Ik kijk naar het leven op foto's en er is al weer een winter aangebroken

Ik verander hier nooit van, ik vernietig altijd alles

Als ik je heb teleurgesteld, heeft verontschuldigen geen zin