Łuny - Natalia Nykiel

Ukryci za szybami, na siebie czekamy

Jak ptaki w szklanej klatce, karmione myślami i

Kiedy latarnie nocy, oświecą nam drogę

W tę noc pójdziemy razem, już wszystko gotowe

Znów ramię w ramię, przez lamp złoty blask

Zostawiamy dzień, najdalej jak się da

Wszyscy ubrani w ciągle mijający czas

Wrzuceni w jeden moment mamy jeden stan

I cały czas nocami aż do dnia

Razem poprzez łuny betonowych miast

Labirynt nóg, a w głowach huczy bas

Wiemy, że razem nikt nie zatrzyma nas

Znajomi tylko sobie zbieramy spojrzenia

Ci którzy chcą wygrywać, nie znają wytchnienia

A już kiedy wszystko zgaśnie, latarnie i gwiazdy

Czekamy za oknami, aż znowu się zacznie

I cały czas nocami aż do dnia

Razem poprzez łuny betonowych miast

Labirynt nóg, a w głowach huczy bas

Wiemy, że razem nikt nie zatrzyma

Stoimy znów, choć wolimy biec

Osobno za szkłem pośród marzeń i zdjęć

Wrzuceni wszyscy w ten sam dziki pęd

Z nadzieją, że on też kiedyś skończy się, więc

Znów ramię w ramię, przez lamp złoty blask

Zostawiamy dzień, najdalej jak się da

Wszyscy ubrani w ciągle mijający czas

Wrzuceni w jeden moment mamy jeden stan

I cały czas nocami aż do dnia

Razem poprzez łuny betonowych miast

Labirynt nóg, a w głowach huczy bas

Wiemy, że razem nikt nie zatrzyma nas

Verscholen achter het glas wachten we op elkaar

Als vogels in een glazen kooi, gevoed met gedachten en...

Wanneer de lichten van de nacht onze kant op gaan

Vanavond gaan we samen, alles staat klaar

Nogmaals, schouder aan schouder, gouden gloed door de lamp

We laten de dag zo ver als we kunnen

Allemaal gekleed in de voorbijgaande tijd

In één moment gegooid, hebben we één staat

En de hele tijd 's nachts tot de dag

Samen door de gloed van betonnen steden

Een doolhof van benen en een bas rommelt in hun hoofd

We weten dat samen niemand ons zal stoppen

Vrienden verzamelen alleen blikken

Degenen die willen winnen kennen geen uitstel

En als alles uitgaat, lantaarns en sterren

We wachten buiten de ramen tot het weer begint

En de hele tijd 's nachts tot de dag

Samen door de gloed van betonnen steden

Een doolhof van benen en een bas rommelt in hun hoofd

We weten dat samen niemand je zal stoppen

We staan ​​weer, al rennen we liever

Apart achter het glas tussen dromen en foto's

Allemaal in dezelfde wilde rush gegooid

Hopelijk eindigt hij ook, dus

Nogmaals, schouder aan schouder, gouden gloed door de lamp

We laten de dag zo ver als we kunnen

Allemaal gekleed in de voorbijgaande tijd

In één moment gegooid, hebben we één staat

En de hele tijd 's nachts tot de dag

Samen door de gloed van betonnen steden

Een doolhof van benen en een bas rommelt in hun hoofd

We weten dat samen niemand ons zal stoppen