Pół kroku stąd - Natalia Nykiel

Patrzę w wodę i te fale na brzegu

Odkąd sięgam pamiecią

Nie wiem sama, czemu tak

Żal mi, ale widać tak być musi

Nowy dzień mnie słońcem kusi

Jak oprzeć się mam, no jak?

Każda z nowych dróg

Każdy świeży ślad

Każdej ścieżki łuk wiodą znowu w świat

Który z marzeń znam

Który jest gdzieś tam

Tam gdzie pragnę być

Gdzie się niebo i morze chcą zejść coś woła

Daleko stąd marzenia są

Jeśli łódź moją pchał będzie wiatr i mnie wesprze

Te sny za mgłą zdołam znaleźć

Wcale nie tak daleko stąd

Ja znam wszystkich ludzi na tej wyspie

Robią swoje na tej wyspie

Czy im dobrze jest czy źle

Znam tu wszystkich ludzi na tej wyspie

Tu jest ład na tej wyspie

Czy będzie dobrze tu i mnie?

Mogę wzorem być

Ludziom siłę dać

Jakby nigdy nic, swoją rolę grać

Lecz ten głos, jak żyć, kiedy szepcze tak?

Czemu gnębi mnie?

Widzę światło na wodzie co lśni, jak ogień

Daleko stąd marzenia są

Dobrze wiem, że to światło woła mnie, woła w drogę

Chcę znaleźć je

Za horyzont biec, dosyć siły mieć

Gdzie się niebo i morze chcą zejść coś woła

Czy blisko stąd marzenia są?

Wiem, że łódź moją pchał będzie wiatr i mnie wesprze

Pół kroku stąd, marzenia są

Ik kijk naar het water en de golven op de kust

Zo lang als ik me kan herinneren

Ik weet niet waarom zo

Het spijt me, maar het moet zo zijn

De nieuwe dag verleidt me met de zon

Hoe kan ik weerstand bieden, hoe?

Elk van de nieuwe wegen

Elk nieuw spoor

Elk pad leidt je terug de wereld in

Welke droom ken ik?

Die daar ergens is

Waar ik wil zijn

Waar de lucht en de zee ook heen willen, roept iets

Dromen zijn ver weg van hier

Als de wind mijn boot duwt, zal hij me ondersteunen

Ik kan deze dromen achter de mist vinden

Helemaal niet zo ver van hier

Ik ken alle mensen op dit eiland

Ze doen hun werk op dit eiland

Of ze zich goed voelen of niet

Ik ken alle mensen op dit eiland hier

Er is orde op dit eiland

Komt het hier en met mij goed?

Ik kan een rolmodel zijn

Geef mensen kracht

Als er niets anders is, speel dan je rol

Maar deze stem, hoe te leven als hij ja fluistert?

Waarom onderdrukt hij mij?

Ik zie een licht in het water dat schijnt als vuur

Dromen zijn ver weg van hier

Ik weet heel goed dat dit licht me roept, me onderweg roept

ik wil ze vinden

Om voorbij de horizon te rennen, genoeg kracht te hebben

Waar de lucht en de zee ook heen willen, roept iets

Zijn dromen hier dichtbij?

Ik weet dat de wind mijn boot zal duwen en het zal me steunen

Een halve stap verwijderd, dromen zijn er