Error - Natalia Nykiel

Tramwaj lepiej wie, gdzie czas zakręca

I najkrótsza noc dłużej trwa

Wyprzedzamy fakty, daty

Za horyzont znika co drugi takt

Jesteś też, tak jak ja

Gotów skraść cały skarb, wygrać bal

Miniesz mnie, a oddech Twój

Mógłby mi rozwiać cały wstyd, a z nim strach i głód

Światła tworzą korytarze

Prowadzą znowu w poprzek zdarzeń

W tym dymie ginie lęk, zbyt gęsty jest by biec

Nie oderwę stóp od ziemi

Zostanę tak nim świt nas zmieni

Nie możesz teraz wejść, zbyt wiele o mnie wiesz

Dzielą nas tysiące snów, łączy aż jeden wers

Lecz nie zna go nikt

W mojej krwi wciąż płyną dźwięki, słyszę je i drżę

Nie mogę mniej

Nagle padł twardy dysk

Sen zamazał swą treść, nie ma zdjęć

Mogę wrócić tam, gdzie co dzień w ładzie jestem

Nie ukrywam, że wiem, co to lęk

Światła tworzą korytarze

Prowadzą znowu w poprzek zdarzeń

W tym dymie ginie lęk, zbyt gęsty jest by biec

Nie oderwę stóp od ziemi

Zostanę tak nim świt nas zmieni

Nie możesz teraz wejść, zbyt wiele o mnie wiesz

Ta chwila to błysk, za krótki by czuć

Rozpoznać twarz, rozmawiać bez słów

Oślepił nas neonów blask

Przedrzyj się przez labirynt rąk

Powiedz, że wiesz, zabierz mnie stąd

Na tysiąc spraw się rozbił czas

Światła tworzą korytarze

Prowadzą znowu w poprzek zdarzeń

W tym dymie ginie lęk, zbyt gęsty jest by biec

Nie oderwę stóp od ziemi

Zostanę tak nim świt nas zmieni

Nie możesz teraz wejść, zbyt wiele o mnie wiesz

Światła tworzą korytarze

Prowadzą znowu w poprzek zdarzeń

W tym dymie ginie lęk, zbyt gęsty jest by biec

Nie oderwę stóp od ziemi

Zostanę tak nim świt nas zmieni

Nie możesz teraz wejść, zbyt wiele o mnie wiesz

De tram weet beter waar de tijd draait

En de kortste nacht duurt langer

We lopen voor op feiten en data

Elke andere balk verdwijnt achter de horizon

Jij ook, net als ik

Klaar om alle schatten te stelen, de bal te winnen

Je gaat me voorbij en je adem gaat voorbij

Hij kon al mijn schaamte verdrijven, en met hem, angst en honger

De lichten creëren gangen

Ze leiden weer over evenementen heen

In deze rook verdwijnt de angst, het is te dik om te rennen

Ik krijg mijn voeten niet van de grond

Ik zal zo blijven voordat de dageraad ons verandert

Je kunt nu niet binnenkomen, je weet te veel over mij

Duizenden dromen verdelen ons, één lijn verbindt ons

Maar niemand kent hem

Er zijn nog steeds geluiden in mijn bloed, ik kan ze horen en ik beef

Ik kan niet minder doen

Plots crashte de harde schijf

De droom heeft de inhoud vervaagd, er zijn geen foto's

Ik kan elke dag terug naar waar ik ben in orde

Ik verberg niet dat ik weet wat angst is

De lichten creëren gangen

Ze leiden weer over evenementen heen

In deze rook verdwijnt de angst, het is te dik om te rennen

Ik krijg mijn voeten niet van de grond

Ik zal zo blijven voordat de dageraad ons verandert

Je kunt nu niet binnenkomen, je weet te veel over mij

Dit moment is een flits, te kort om te voelen

Herken een gezicht, praat zonder woorden

We werden verblind door een neon gloed

Baan je een weg door het doolhof van handen

Zeg dat je het weet, haal me hier weg

De tijd is in duizend dingen gecrasht

De lichten creëren gangen

Ze leiden weer over evenementen heen

In deze rook verdwijnt de angst, het is te dik om te rennen

Ik krijg mijn voeten niet van de grond

Ik zal zo blijven voordat de dageraad ons verandert

Je kunt nu niet binnenkomen, je weet te veel over mij

De lichten creëren gangen

Ze leiden weer over evenementen heen

In deze rook verdwijnt de angst, het is te dik om te rennen

Ik krijg mijn voeten niet van de grond

Ik zal zo blijven voordat de dageraad ons verandert

Je kunt nu niet binnenkomen, je weet te veel over mij